Czasami masz do czynienia z tym, że twarz (zwłaszcza po śnie) wygląda na opuchniętą. Może przybierać różne formy, od worków pod oczami po obrzęk policzków i podbródka. Oczywiście nie spodoba się to żadnej osobie (zwłaszcza kobiecie). Oprócz czysto estetycznego dyskomfortu natychmiast pojawiają się niepokojące myśli: a jeśli jest to oznaka jakiejś choroby? Rzeczywiście, jaki jest powód obrzęku twarzy?
Przede wszystkim może to być wynikiem elementarnego zmęczenia, braku snu. W takim przypadku musisz spróbować usprawnić codzienną rutynę i zmniejszyć obciążenie, zwracając szczególną uwagę na dobry sen w dobrze wentylowanym pomieszczeniu.
Obrzęk twarzy (zwłaszcza związany z obrzękiem kończyn) jest często spowodowany zaburzeniami czynności nerek. W końcu nerki odgrywają ważną rolę w usuwaniu z organizmu szkodliwych substancji, a każda awaria w ich normalnym funkcjonowaniu nie mija bez śladu. Zdecydowanie powinieneś skonsultować się z lekarzem i zdać wszystkie niezbędne testy. W razie potrzeby zaleci niezbędne leczenie, w tym przyjmowanie leków moczopędnych.
Zjawisko to może również wystąpić z powodu nadmiaru soli w organizmie. W końcu sól zatrzymuje płyn, dlatego pojawia się obrzęk. Konieczne jest dostosowanie diety, minimalizując spożycie słonych pokarmów i napojów (na przykład soku pomidorowego). Wskazane jest również ograniczenie spożycia żywności wędzonej i konserwowej.
Czasami pojawia się obrzęk z powodu braku napływającego płynu, gdy organizm zaczyna go niejako „magazynować”. Następnie należy zwiększyć spożycie wody (prostej lub słabo mineralnej), pić słabszą herbatę lub soki owocowe. Nie może tu być żadnych obowiązkowych, przeciętnych norm, ponieważ każdy organizm jest ściśle indywidualny. Ale zazwyczaj polecam trzymać się dziennej normy: 30 ml płynu na 1 kg masy ciała. Oznacza to, że zaleca się, aby zdrowa osoba dorosła ważąca 80 kg wypijała około 2,5 litra płynów (w tym pierwsze dania) przy zapukaniu. Ale jednocześnie lepiej nie pić w nocy.
Czasami obrzęk tkanek twarzy jest spowodowany nieprawidłowym funkcjonowaniem gruczołów dokrewnych (na przykład tarczycy). Dlatego wskazane jest skontaktowanie się z wykwalifikowanym endokrynologiem i poddanie się badaniu oraz, jeśli to konieczne, przebiegowi leczenia.
