Jeśli zdecydujesz się poważnie podejść do biegania, musisz mieć ogólne zrozumienie fizjologicznych i anatomicznych cech charakterystycznych dla tego typu lekkoatletyki. Taka wiedza pomoże ci poprawnie zbudować program treningowy, poprawnie wypracować technikę ruchu i uchroni cię przed możliwymi kontuzjami, które często występują podczas biegania.
Bieganie jest sportem wszechstronnym, ponieważ łączy różne ruchy i angażuje różne grupy mięśni. Oczywiście główny ładunek podczas biegania spada na układ mięśniowo-szkieletowy. Może wydawać się to dziwne, ale do tej pory eksperci w dziedzinie zdrowego stylu życia spierają się, czy obciążenie biegowe rzeczywiście sprzyja rozwojowi mięśni, wpływając korzystnie na organizm, czy też bieganie nie prowadzi do zauważalnych pozytywnych rezultatów, wpływając niekorzystnie na mięśnie i więzadła.
Większość ekspertów zgadza się, że bieganie ma korzystny wpływ na mięsień sercowy. Ten pozytywny efekt zaczyna się objawiać natychmiast po rozpoczęciu systematycznego treningu. Wydajność mięśnia sercowego stopniowo wzrasta, zaczyna on pompować coraz więcej krwi i pracuje dużo aktywniej. Ściany serca nieznacznie się powiększają, co prowadzi do zwiększenia światła tętnic wieńcowych. W rezultacie mięsień sercowy jest zaopatrywany w krew w trybie wzmocnionym.
Aby mięsień sercowy był bardziej zaangażowany w pracę, wystarczy biegać przez półtora do dwóch miesięcy, trzy razy w tygodniu. Oprócz poprawy pracy mięśnia sercowego podczas biegania, przyspiesza się metabolizm i poprawia się ukrwienie tych mięśni ciała, które aktywnie uczestniczą w obciążeniu biegowym.
Bieganie rozwija oczywiście mięśnie nóg. Przy tego rodzaju ruchu największe obciążenie przypada na różne grupy mięśniowe, co jest uzależnione od techniki biegania oraz specyficznych warunków, w jakich odbywa się trening.
Podczas biegu pod górę najbardziej aktywne są mięśnie znajdujące się w przedniej części podudzia, które w normalnych warunkach praktycznie nie są wykorzystywane. Należy to wziąć pod uwagę przy planowaniu obciążenia, ponieważ wspinanie się pod górę i bieganie po nierównym terenie może początkowo powodować ból w okolicy podudzia. Wraz z treningiem takie nieprzyjemne doznania znikają.
Bieganie po prostej, płaskiej powierzchni angażuje mięśnie tylnej części podudzia i uda. Mięśnie prostowników są bardziej aktywnie narażone na obciążenie podczas szybkiego pokonywania krótkich dystansów, gdzie bieganie z reguły odbywa się na przodostopiu.
Przy prawidłowej technice biegu zaangażowane będą mięśnie pleców, szyi i brzucha. Poważne obciążenie spada na obręcz barkową i ramiona, które aktywnie wspomagają organizm podczas intensywnego biegania. Dobrze rozwinięta technika ręki podczas biegania pozwala zachować równowagę i regulować tempo ruchu, szczególnie na trudnych odcinkach toru.
Przy ścisłym przestrzeganiu zaleceń lekarskich ogólnie bieganie ma bardzo korzystny wpływ zarówno na ogólny rozwój funkcji organizmu, jak i na pracę różnych grup mięśni. Dlatego trening biegowy jest koniecznie zawarty w programie treningowym dla sportowców zajmujących się fitnessem, grami sportowymi, a nawet gimnastyką sportową.
