Ciało jest systemem biologicznym, który wyraźnie reaguje na wszelkie procesy zewnętrzne i wewnętrzne z częstotliwością tętna. Tak więc w ludzkim ciele, w zależności od częstotliwości i zmian pulsu, mogą zostać uruchomione różne procesy, w tym spalanie tłuszczu. Aby schudnąć, musisz poprawnie obliczyć tętno i określić optymalną strefę obciążenia.
Dlaczego ważne jest monitorowanie tętna podczas ćwiczeń?
Tętno jest tym, co odróżnia jogging odchudzający od zwykłego joggingu zdrowotnego, specjalne treningi spalające tłuszcz od klasycznego aerobiku. Dlatego bardzo ważne jest, aby podczas każdego treningu stale mierzyć tętno, aby uzyskać maksymalny efekt. Faktem jest, że człowiek może myśleć, że trenuje w pełni, a w tym czasie ciało traktuje pokazaną aktywność fizyczną jako bardzo „lekką”. W rezultacie ten, kto trenuje, nie osiąga pożądanych rezultatów.
Jak obliczyć tętno spalające tłuszcz podczas treningu?
Eksperci dzielą wszystkie ładunki na pięć głównych obszarów. Tętno, przy którym tłuszcz jest najefektywniej spalany, znajduje się w strefie tlenowej, ale może być różne dla każdej osoby. Zakres tętna dla spalania tłuszczu może wynosić od 70 do 80 procent i można go obliczyć za pomocą specjalnego wzoru: (220 - a) x0,7
Tam, gdzie litera „a” oznacza wiek ucznia, liczba 220 oznacza „pułap” tętna człowieka. Jeśli chodzi o cyfry 0, 7 lub 0, 8, oznaczają one zakres impulsu, który pojawia się podczas spalania tłuszczu.
Organizm może również pracować w strefie niskiego obciążenia serca podczas wysiłku. Strefa ta pojawia się podczas przyspieszania oddechu, rozgrzewania ciała, biegania i na samym początku treningu. Jeśli treningi zostały ustawione prawidłowo, to po strefie minimalnych obciążeń ciało przechodzi do strefy fitness, znajdującej się między strefami minimalnych obciążeń i spalaniem tłuszczu. W strefie fitness nie ma pozytywnych zmian, ale ilość spalanych przez organizm kalorii wzrasta.
Przy zwiększonych obciążeniach ciało płynnie przemieszcza się ze strefy fitness do strefy aerobowej. Przejście do tej strefy można określić na podstawie zwiększonej ilości wchłoniętego powietrza, czyli wzrostu oddychania. W tym czasie płuca zwiększają się, a jednocześnie znacznie zwiększają się możliwości organizmu. W strefie aerobowej wszystkie nadmiarowe kalorie są doskonale spalane, a tłuszcz zaczyna być aktywnie zużywany.
Następnie strefa tlenowa staje się beztlenowa, co ma zupełnie inne znaczenie dla organizmu. W tym czasie organizm już przechodzi na tłuszcz beztlenowy. Tutaj węglowodany są wykorzystywane jako „paliwo”, a tłuszcze są wykorzystywane w najmniejszej części. Kwas mlekowy na takim obszarze jest uważany za produkt uboczny. Podczas treningu na poziomie beztlenowym mięśnie męczą się znacznie szybciej, przez co nie będzie możliwe angażowanie się w tak wzmożoną aktywność fizyczną przez długi czas.
Po strefie beztlenowej następuje strefa najbardziej niebezpieczna, zwana „strefą maksymalnych obciążeń”. Wraz z przejściem do takiego poziomu zwiększa się obciążenie serca, układ oddechowy działa z maksymalną wydajnością, a organizm zaczyna wydawać wszystkie substancje buforowe i nagromadzone rezerwy. Nie zaleca się trenowania na tym poziomie bez specjalnej potrzeby, a jeśli te intensywne treningi są konieczne, to powinny odbywać się tylko pod okiem doświadczonego trenera.
