Tenis stołowy pojawił się na początku XIX wieku. Od prawie wieku ping-pong był sposobem aktywnego spędzania wolnego czasu, a w 1920 roku został oficjalnie uznany za sport. Siedem lat później po raz pierwszy odbyły się Mistrzostwa Świata w Tenisie Stołowym, a w 1988 roku sport ten został włączony do programu Letnich Igrzysk Olimpijskich.
W tenisie stołowym dwóch graczy rywalizuje ze sobą przy stole do gry. Sportowcy mogą również rywalizować w parach. Uczestnicy gry uderzają piłkę rakietą tak, aby przeleciała nad siatką rozciągniętą nad środkiem stołu tenisowego. Piłka musi wylądować po stronie przeciwnika w taki sposób, aby przeciwnik nie mógł jej uderzyć.
Gracz powinien uderzyć po tym, jak piłka odbije się od jego połowy stołu. Aby zdobyć punkt, musisz uderzyć piłkę ostatnią rakietą tak, aby trafiła w część pola przeciwnika. Gra osiąga minimum 21 punktów. Jeśli wynik wynosi 20:20 lub więcej, zwycięzca musi uzyskać 2 punkty przewagi. Co 5 punktów przeciwnicy zamieniają się miejscami przy stole do gry.
Podczas serwowania piłka jest wyrzucana w górę otwartą dłonią na wysokość 16 cm, a gdy spada, odbija się ją rakietą. Podający musi uderzyć, aby piłka odbiła się od jego części stołu, a następnie przeleciała nad siatką, nie dotykając jej. Jeśli dojdzie do kontaktu, ten sam gracz podąża. W rozgrywkach deblowych serw musi być wykonany z prawego rogu stołu do prawego rogu części przeciwników.
Zasady są ustalane dla różnych sytuacji, które mogą pojawić się w trakcie gry. Jeżeli piłka dotknie siatki, ale zostanie odbita, rzut jest zaliczany. Gracze nie mogą dotykać stołu lub siatki wolną ręką. Za to naruszenie otrzymuje się 1 punkt. Dopóki piłka nie odbije się, nie możesz jej pokonać. Podwójne trafienie powoduje utratę punktów.
Do gry w tenisa stołowego służy matowy stół o długości 2,44 m i szerokości 1,525 m. Wysokość stołu powinna wynosić 76 cm od podłogi. Po bokach stołu znajdują się linie brzegowe o szerokości 2 cm.
W zawodach deblowych stosuje się stół, którego każda połowa jest podzielona na pół linią 3 mm. Strefy przeciwników wyznacza siatka rozpięta na wysokości 15, 25 cm nad stołem. Piłka, którą zawodnicy uderzają rakietami, musi mieć średnicę 38 mm i wagę 2,5 g. Może być biała lub pomarańczowa.
Gracze biorą rakiety z drewnianym rdzeniem i płaską powierzchnią pokrytą gumą bąbelkową lub dmuchaną, których grubość nie może przekraczać odpowiednio 2 mm i 4 mm.
