Łyżwiarstwo figurowe jest częścią igrzysk olimpijskich od 1908 roku, ale łyżwiarze figurowi stali się stałymi uczestnikami tych zawodów dopiero w 1924 roku. Dziś bez tego sportu igrzyska olimpijskie są po prostu nie do pomyślenia.
W 1908 roku w Londynie odbyły się igrzyska olimpijskie. Warto zauważyć, że pierwszym złotym medalistą w tym sporcie był rosyjski łyżwiarz figurowy Nikołaj Panin-Kolomenkin. Został najlepszy w programie łyżwiarstwa artystycznego, który nazywano wówczas „figurami specjalnymi”. Pierwszymi zwycięzcami w łyżwiarstwie parowym byli niemieccy łyżwiarze figurowi.
Łyżwiarstwo figurowe jest ulubioną dyscypliną olimpijską dla widzów, nawet tych, którzy nie interesują się sportem. Ten piękny spektakl na lodzie, wykonywany do muzyki, przypomina bardziej taniec. Jurorzy oceniają nie tylko technikę wykonania, ale także kunszt uczestników. Dlatego przed łyżwiarzami figurowymi stawiane są wysokie wymagania. Im wyższy poziom przygotowania sportowca, tym łatwiejszy i bardziej pełen wdzięku wydaje się taniec.
Istnieją cztery rodzaje olimpijskich zawodów w łyżwiarstwie figurowym, które odpowiadają tej samej liczbie kompletów medali. Rozróżnij łyżwiarstwo męskie i żeńskie, łyżwiarstwo parowe i taniec na lodzie. Pojedynczy program musi zawierać kilka wymaganych elementów, tj. pewne kroki, skoki i obroty. Dodatkowo powinien być wykonywany do muzyki o określonym charakterze i rytmie. Wszystkie te parametry określa Międzynarodowa Unia Łyżwiarska.
Łyżwiarze najpierw przechodzą do krótkiego programu, który musi również zawierać elementy obowiązkowe, takie jak podnoszenie, rzuty itp. Tutaj ważne jest pokazanie techniki i wykonania artystycznego, a dla pary konieczne jest również zademonstrowanie pełnej synchronizacji ruchy łyżwiarzy. Następnie wykonywany jest darmowy program.
W tańcu na lodzie łyżwiarze mogą wybierać dowolną muzykę, w tym wokal. Jednak wszystkie ruchy muszą odpowiadać charakterowi akompaniamentu, a sportowcy muszą ściśle przestrzegać rytmu. Trzy razy wystąpią tańczące pary.
Łącznie w igrzyskach olimpijskich bierze udział 30 kobiet i mężczyzn jeżdżących w pojedynkę, 20 par i 24 duety taneczne. Jednocześnie do gry mogą grać wyłącznie przedstawiciele drużyn, których federacje krajów są częścią Międzynarodowej Unii Łyżwiarskiej. Sportowcy muszą mieć co najmniej 15 lat.