Podnoszenie ciężarów we współczesnych Letnich Igrzyskach Olimpijskich po raz pierwszy pojawiło się w 1896 roku w Atenach. Od tego czasu sportowcy niezmiennie zachwycają publiczność swoją niezwykłą siłą, z wyjątkiem lat 1900, 1908 i 1912, kiedy nie było zawodów w tym sporcie. Kobiety ciężarowców rywalizowały po raz pierwszy na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney w 2000 roku.
Podnoszenie ciężarów to sport techniczny i siłowy. Jego podstawą jest podnoszenie jak największej wagi przez sportowców. Sportowcy wykonują dwa ćwiczenia z pociskiem - rwanie i czyszczenie i szarpnięcie.
Od 1896 roku program konkursu stale się zmienia. Sportowcy wykonywali prasę, pchnięcie oburącz, pchnięcie jedną ręką i rwanie. Podnoszenie ciężarów składało się najpierw z triathlonu, a następnie z pięcioboju. Dopiero w 1973 roku powstał biathlon, który działa do dziś, z szarpnięciem i szarpnięciem obiema rękami.
Zawodnicy na mistrzostwach i igrzyskach olimpijskich wykonują dostawę. To ćwiczenie polega na przyjęciu wyprostowanych, a następnie uniesionych ramion o największej wadze dla sportowca. Pozycja sztangi na wyciągniętych ramionach jest ustalana przez sędziów, dopiero wtedy można opuścić pocisk, w przeciwnym razie próba nie zostanie zaliczona.
Rwanie odbywa się poprzez podniesienie sztangi z naleśnikami nad głową uczestnika jednym zweryfikowanym ruchem. Sportowiec „wyciąga” ładunek bezpośrednio z platformy na wyprostowanych ramionach, kucając pod nim. Już ze sztangą nad głową sztangista wstaje, prostując nogi.
Pchnięcie dzieli się na dwa ruchy. Pierwszym z nich jest sportowiec odrywający pocisk z platformy i kładący go na piersi, jednocześnie siadając. Wtedy sportowiec wstaje. Następny ruch to półprzysiad i ostre pchnięcie ze sztangą do góry na wyprostowanych ramionach. Jednocześnie, dla wygody, nogi można rozłożyć na boki lub do przodu i do tyłu, aby zapewnić lepsze podparcie. Ze sztangą zablokowaną nad głową sztangista powinien ustawić stopy na poziomie.
Podnoszenie ciężarów obejmuje bezpośrednią konkurencję. Każdy zawodnik ma prawo do trzech prób zarówno rwania jak i czystego i szarpnięcia. Podczas wyświetlania wyniku sumowane są maksymalne ciężary w ćwiczeniu.
Dziewczyny wykonują te same ćwiczenia co mężczyźni. Ale oczywiście z mniejszą wagą.
Wszyscy sportowcy są podzieleni na różne konkurujące grupy w zależności od ich wagi. Program Igrzysk Olimpijskich obejmuje 8 dyscyplin dla mężczyzn i 7 dla kobiet. W rezultacie rozgrywanych jest łącznie 15 zestawów medali, po jednym dla sportowców o każdej wadze. U mężczyzn wyróżnia się następujące kategorie: do 56, 62, 69, 77, 85, 94, 105 i powyżej 105 kilogramów. Kobiety dzielą się na grupy wagowe: do 48, 53, 58, 63, 69, 75 i powyżej 75 kilogramów.
