Na całym świecie akceptowana jest klasyfikacja kolorystyczna stoków narciarskich pod względem trudności. Są to trasy zielone, niebieskie, czerwone i czarne: pierwsze przeznaczone są dla początkujących, ostatnie dla doświadczonych miłośników ekstremalnych wrażeń. Ponadto w niektórych krajach świata istnieją dodatkowe oznaczenia i klasyfikacje.
Instrukcje
Krok 1
Najłatwiejsze stoki narciarskie są zielone. Są idealne dla tych, którzy nigdy wcześniej nie jeździli na nartach lub którzy czują się bardzo niepewni tego sportu. Są to bardzo delikatne, równe i dość szerokie słonie, kąt ich nachylenia nie może przekraczać 25 stopni, a coraz częściej jest nawet mniejszy. Dzięki temu początkujący narciarze mogą poruszać się z małą prędkością i pracować nad techniką jazdy na nartach bez obawy o upadek i zranienie. Na takim torze rozpędzić się można tylko samemu, odpychając się i uciekając – łagodny zjazd nie pozwala na przyspieszenie. Ze względu na to, że narciarze muszą biegać, aby jechać szybko, zielone trasy nazywane są często trasami biegowymi.
Krok 2
Niebieskie stoki też są łagodne, ze średnim kątem 25 stopni, w niektórych ośrodkach narciarskich jest ich mniej, w niektórych więcej. Stoki są bezpieczne do jazdy na nartach, nie ma wybojów, ostrych zakrętów, półek czy innych przeszkód. Narożnik niebieskich stoków jest idealny dla narciarzy rekreacyjnych, którzy chcą doświadczyć piękna szybkiej jazdy, jednocześnie chroniąc się przed upadkami i kontuzjami. Niebieskie stoki są dobre, ponieważ pozwalają jeździć osobom o różnym stopniu wyszkolenia: początkującym będzie na nich trudno, ale już po kilku lekcjach mogą z przyjemnością podbijać te stoki, a bardziej doświadczeni turyści będą mogli rozwijać duże prędkości. Jest najwięcej niebieskich tras na świecie i są one uważane za najbardziej popularne.
Krok 3
Czerwone tory są niebezpieczne dla nieprzygotowanej osoby, są wyposażone w ostre zakręty i przeszkody, mają odcinki bardzo szybkich zjazdów, a ich kąt średnio wynosi około 30-35 stopni. Maksymalny możliwy kąt toru czerwonego to 40 stopni. W żadnym wypadku początkujący nie powinni jeździć na takich słoniach, nawet doświadczeni narciarze nie zawsze są gotowi na podbój tych stoków. Chociaż czerwone stoki różnią się w różnych ośrodkach: w niektórych miejscach są nieco trudniejsze niż niebieskie, w innych są prawie tak dobre, jak najbardziej ekstremalne stoki.
Krok 4
Czarne stoki są najbardziej niebezpieczne i trudne, mogą na nich jeździć tylko profesjonalni narciarze, mistrzowie tego sportu. Są to najbardziej ekstremalne zjazdy, które pozwalają rozwinąć ogromne prędkości. Niektóre stoki nazywane są czarnymi ze względu na zwiększone ryzyko lawin, chociaż sam tor może być prosty.
Krok 5
W niektórych ośrodkach występują stoki pomarańczowe i żółte, należą one do tras o podwyższonym stopniu trudności i odpowiadają czarnym.
