Na VII Zimowych Igrzyskach w 1956 roku miało miejsce głośne wydarzenie w historii współczesnego ruchu olimpijskiego. Następnie po raz pierwszy w olimpiadach wzięli udział sportowcy ZSRR, którzy przez czterdzieści lat pozostawali w pierwszych rolach w tych sportowych występach. Areną tego doniosłego wydarzenia stała się niewielka włoska miejscowość wypoczynkowa w Dolomitach.
Cortina d'Ampezzo już dwukrotnie próbowała dostać się na Zimowe Igrzyska Olimpijskie, a nawet dostała takie prawo, ale igrzyska zaplanowane na 1944 r. nie odbyły się z powodu wojny. Sprawiedliwość została przywrócona wiosną 1949 r. w Rzymie – na zwyczajnej sesji MKOl oddano 31 głosów na włoskie miasto, podczas gdy dwaj wnioskodawcy amerykańscy i kanadyjscy zebrali tylko 10 głosów.
W tym czasie Cortina d'Ampezzo była bardzo małym miasteczkiem liczącym 6,5 tys. mieszkańców. Skromna infrastruktura i brak obiektów sportowych były głównymi problemami, jakie musiał rozwiązać komitet organizacyjny. Miasto nie posiadało lodowiska ani torów łyżwiarskich, a tory narciarskie, saneczkowe i bobslejowe nie spełniały wymogów MKOl. Problemy rozwiązano dzięki wsparciu rządu i szerokiemu zaangażowaniu sponsorów korporacyjnych, co w tamtym czasie było rozwiązaniem niestandardowym. Rząd sfinansował budowę nowych dróg, wind kolejowych, ulepszone sieci telefoniczne oraz zaopatrzenie miasta w wodę i energię. Olivetti dostarczył dziennikarzom sprzęt biurowy, a FIAT zaprojektował nawet nowy samochód na igrzyska olimpijskie.
Wszystkie zawody olimpijskie odbyły się w ośmiu obiektach sportowych specjalnie wybudowanych lub przebudowanych na VII Zimowe Igrzyska Olimpijskie. Wszystkie z nich, z wyjątkiem lodowiska, znajdowały się w odległości kilkudziesięciu minut marszu od siebie. Łyżwiarze rywalizowali na jeziorze Misurina, 13 km od miasta. Warto zauważyć, że na tej olimpiadzie nie było „wioski olimpijskiej” - sportowcy byli zakwaterowani w hotelach, a nawet w rodzinach mieszczan.
Konkurs rozpoczął się 26 stycznia 1956, a zakończył 5 lutego i przyniósł niekwestionowany sukces olimpijczykom ZSRR - zdobyli 16 nagród, z których 7 było złotych. Drugie miejsce w nieoficjalnej klasyfikacji medalowej zajęli Austriacy z 11 nagrodami (złoty - 4). Ciekawe, że ćwierć wieku później trzy obiekty olimpijskie zostały wykorzystane do kręcenia filmu Tylko dla twoich oczu o genialnym Brytyjczyku Jamesie Bondzie i podstępnym rosyjskim generale Gogolu.
