Choroba związana z przerostem gruczołów sutkowych u mężczyzn jest dość powszechna. Jednak mężczyźni często nie przywiązują wagi do pierwszych oznak wystąpienia choroby i po prostu starają się ukryć swoją zewnętrzną manifestację za szerokimi ubraniami. Kiedy efekt staje się szczególnie zauważalny, pacjenci uciekają się do ciasnego bandażowania klatki piersiowej, co jest absolutnie niedopuszczalne, ponieważ może wywołać poważniejsze choroby.
Instrukcje
Krok 1
Jeśli klatka piersiowa mężczyzny nagle zaczyna rosnąć lub przybiera kobiecy kształt, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem, aby zdiagnozować stan.
Eksperci rozróżniają 2 rodzaje ginekomastii: prawdziwe i fałszywe. Ginekomastię rzekomą można łatwo leczyć w gabinecie chirurga plastycznego lub na siłowni, ponieważ problem ten jest związany wyłącznie z nadmierną masą ciała i złogami tłuszczu w klatce piersiowej.
Krok 2
Aby wyeliminować zewnętrzne objawy, wystarczy przejść na dietę, po uprzednim skonsultowaniu się z dietetykiem i spędzić maksymalny czas na symulatorach na siłowni. Oczywiście może pojawić się problem z obwisłą skórą, który w końcu trzeba będzie rozwiązać w gabinecie chirurga plastycznego.
Krok 3
Dla tych, którzy chcą szybkiego efektu, można polecić liposukcję w połączeniu z chirurgią plastyczną w celu naciągnięcia skóry. Ale uzyskany efekt trzeba będzie również utrzymać poprzez ćwiczenia i dietę.
Krok 4
Prawdziwa ginekomastia jest konsekwencją braku równowagi hormonalnej i wymaga długotrwałego leczenia przez specjalistów. Aby zdiagnozować stan, będziesz musiał odwiedzić kilku lekarzy, w tym mammologa, endokrynologa i chirurga, który zaleci odpowiednie leczenie. Główny problem polega na tym, że w przypadku prawdziwej ginekomastii to właśnie gruczoły sutkowe zaczynają rozwijać się w klatce piersiowej mężczyzny, co może ostatecznie prowadzić do raka piersi. Dlatego tak ważne jest, aby przy pierwszym znaku skonsultować się z lekarzem, ponieważ na wczesnym etapie chorobę można łatwo leczyć lekami, a za ich pomocą można szybko ustabilizować tło hormonalne. W późniejszych stadiach choroby leczy się ją wyłącznie operacyjnie, co stanowi dodatkowe obciążenie organizmu pacjenta.
