Tradycyjnymi elementami większości starożytnych kultur orientalnych były różnorodne sztuki walki. Posiadanie ich było bardzo ważne w średniowieczu. Z biegiem czasu ta potrzeba prawie zniknęła, a sztuki walki znalazły swoje ucieleśnienie w postaci nowoczesnych sztuk walki, które stały się bardzo popularne. Dziś miliony ludzi na całym świecie uprawiają sztuki walki.
Orientalne sztuki walki, jak wszystkie inne, są szczególnym rodzajem sportów. Ich celem jest pokonanie przez jednego z uczestników jednego lub więcej przeciwników poprzez opór fizyczny w ramach określonych zasad, przy użyciu wyłącznie siły fizycznej lub dodatkowego sprzętu.
Sztuki walki są klasyfikowane jako orientalne wyłącznie ze względu na ich pochodzenie na określonym terytorium – w krajach regionu azjatyckiego: Japonii, Korei, Chinach. Jednak fundamentalne zasady leżące u podstaw poszczególnych sztuk walki danej grupy mogą być radykalnie różne. Niektóre rodzaje zawodów wiążą się z użyciem broni, inne dopuszczają tylko elementy zapasów, jeszcze inne mogą łączyć walkę zapaśniczą i kontaktową itp.
Istnieją czysto sportowe, walki i mieszane sztuki walki. Pierwszy typ to systemy rywalizacji, w których obowiązują surowe zasady, które znacznie ograniczają arsenał technik, sztywno określając warunki zwycięstwa i porażki. Żywymi przykładami są: japońskie zapasy sumo, japońska sztuka szermierki kendo. W takich sztukach walki uczestniczy tylko dwóch przeciwników, często wybieranych według zasady w przybliżeniu równych szans.
Sztuki walki polegają na rozwijaniu umiejętności, które pozwalają przetrwać w krytycznych sytuacjach. Zazwyczaj programy treningowe obejmują zestawy technik, które skutecznie przeciwdziałają wielu przeciwnikom. Dużo uwagi poświęca się możliwościom wykorzystania dowolnych dostępnych przedmiotów jako broni. Do takich sztuk walki zaliczają się niektóre rodzaje chińskiego wushu (Kung Fu), a także japońskie sztuki walki Jiu-Jitsu, w których wykorzystuje się elementy zapasów, uderzeń i zimnej broni.
Mieszane sztuki walki mają charakter sportowy, ale w arsenale wielu z nich znajdują się techniki przeznaczone do samoobrony (m.in. przeciwko kilku przeciwnikom). Przykłady obejmują: judo, aikido, karate, taekwondo.
