Sztuki walki dzielą się na typy, szkoły i style – a każda z nich ma od siebie swoje różnice i cechy. Czym zatem są te cechy w stylu takim jak Kendo?
Pochodzenie Kendo
Historia kendo jest tak stara jak samych Japończyków. W średniowieczu walka na miecze była przywilejem tylko samurajów, chłopców uczono władania mieczem od najmłodszych lat. Ale początki tej sztuki wywodzą się z Chin, to chińska umiejętność walki przyniosła technikę walki zimną bronią na japońską ziemię. Japończycy z kolei słynący z pasji doprowadzenia wszystkiego do perfekcji, doprowadzili do perfekcji chińską technologię nie do poznania. Stworzyli swój własny, niepowtarzalny styl.
Z biegiem czasu chińskie korzenie zostały całkowicie porzucone, a system walki został znacznie ulepszony i stał się prawdziwie japoński.
Sekrety Kendo były przekazywane z ojca na syna, ucznia od nauczyciela, a genialnych mistrzów wychwalano w całej Japonii. I tak np. Japończycy do dziś z największym szacunkiem wymawiają imię Miyamoto Musashi – był on najwybitniejszym mistrzem średniowiecza. Napisana przez niego książka „Księga Pięciu Kręgów” jest nadal podręcznikiem psychologicznego przygotowania do kendo.
Cechy stylu walki
Kendo jest, jak już zauważyłeś, sztuką szermierczą, polegającą na opanowaniu broni. Oczywiście broń oznacza broń niepalną, ale miecze, które nazywane są „Sinai”. To właśnie one są istotą tej pojedynczej walki - jest to brak prawa do pomyłki i umiejętności umiejętnego kontrolowania własnego ciała. Kendo sprzyja umiejętności podejmowania niestandardowych i nagłych decyzji za wroga.
Obecna wersja Kendo pozwala tylko na dwa rodzaje ciosów - siekanie i cięcie. Ten pierwszy nakłada się na głowę, nadgarstek i tułów, a drugi tylko na gardło. W zawodach punkty przyznawane są za celność zawodnika oraz przestrzeganie zasad i warunków walki.
Wiele innych sztuk walki obejmuje odprawianie pewnych rytuałów, takich jak „Kata”, w których uczestniczą zarówno nauczyciel, jak i uczeń. Kendo nie jest wyjątkiem od reguły.
Strój wojownika składa się z kilku elementów - maski na głowę, ochrony ramion i ciała oraz pasa. Podczas treningów i zawodów sportowcy nie noszą butów. Miecz używany do walki - Synaj - wykonany jest z kilku polerowanych łodyg bambusa ze stalową płytą w środku. Wskaźnikiem umiejętności sportowca jest jego aktualny dan, który musi być udowodniony w walce, ale nie częściej niż raz na sezon.
W tej chwili wspólnota Międzynarodowej Federacji Kendo liczy czterdzieści pięć krajów, a zawody odbywają się co trzy lata.
