Legendarny krajowy piłkarz i trener - Oleg Romantsev - dziś ucieleśnia samą koncepcję „piłki nożnej” w naszym kraju. Jego imię jest wyryte „złotymi literami” w sercach wszystkich fanów kraju, a zwłaszcza FC Spartak.
Człowiek epoki, przesiąknięty legendami i tytułowymi zwycięstwami – Oleg Romancew – jest obecnie najwybitniejszym rosyjskim trenerem. To pod jego kierownictwem FC Spartak dziewięć razy został mistrzem kraju. Takich osiągnięć nie można przypisać zwykłym futbolowym fortunom, bo sport to nie wróżenie z fusów, ale codzienna ciężka praca i przemyślana długofalowa strategia rozwoju.
Historia formacji piłkarskiej Olega Romantsev
Oleg Romantsev urodził się 4 stycznia 1954 roku we wsi Gavrilovskoye w Ryazan w inteligentnej rodzinie, w której jego ojciec pracował jako inżynier budownictwa. Ze względu na koczowniczy tryb życia cała rodzina, która miała troje dzieci, często przenosiła się z miejsca na miejsce. Tak więc geografia okresu dzieciństwa i młodości życia przyszłej gwiazdy coachingu była bardzo obszerna. Kirgistan, Górny Ałtaj, Półwysep Kolski i wreszcie Krasnojarsk, który Romancew zaczął nazywać swoim, bardzo szybko się zastąpiły.
Nawet podczas studiów w szkole Oleg lubił wiele sportów związanych z piłką. Najpierw była piłka wodna, potem koszykówka, a dopiero potem aspiracje sportowca związały się z piłką nożną. Nawiasem mówiąc, jego drużyna koszykówki z Krasnojarska grała całkiem dobrze na regionalnych rozgrywkach o mistrzostwo.
Dzieci i młodzież FC „Metallurg” pod kierownictwem Jurija Urinowicza stał się drugim domem dla nastolatka. A dwa lata później, ćwicząc codziennie przez sześć godzin i doprowadzając techniczną perfekcję na najwyższy poziom, Olegowi udało się zostać czołowym zawodnikiem klubu, a następnie jego kapitanem. A potem nastąpiło przejście do Krasnojarskiego Awtomobilisty i udany debiut na mistrzostwach Syberii.
W połowie lat siedemdziesiątych znakomitą grę Olega dostrzeżono także w stołecznym Spartaku. Został zaproszony do zespołu, ale pierwszy mecz z Zenitem St. Petersburg zakończył się niepowodzeniem, co pogłębiło rysujący się już rozłam w drużynie. Dlatego Romancew, który nie chce brać udziału w piłce „za kulisami”, postanowił wrócić do Krasnojarska.
Po tym, jak na czele Spartaka stanął Konstantin Beskow, sytuacja w drużynie zmieniła się na lepsze, a główny trener zdołał skłonić obiecującego napastnika do powrotu. Potem były cztery udane lata występów jako kapitan (do 1983 r.), kiedy to wywalczono również główne trofeum mistrzostw kraju.
Legendarna kariera wielkiego rosyjskiego trenera
Krótko mówiąc i bez ujawniania całego dramatu trenerskiego losu mistrza, można ocenić wkład Olega Romantseva w rozwój krajowej piłki nożnej na podstawie jego tytułów podanych poniżej.
Trener FC Spartak poprowadził swój klub do tytułów: Mistrz ZSRR (1989), Mistrz Rosji (1992, 1993, 1994, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001), Zdobywca Pucharu ZSRR (1991/1992), Zdobywca Pucharu Rosji (1993 /1994, 1997/1998, 2002/2003), zdobywca Pucharu Mistrzów Wspólnoty Narodów (1993, 1994, 1995, 1999, 2000, 2001), srebrny medalista mistrzostw ZSRR (1991), brązowy medalista mistrzostw Rosji (1995), 2002), Uczestnik półfinału Ligi Mistrzów UEFA (1990/1991), Uczestnik ¼ finału Ligi Mistrzów UEFA (1993/1994, 1995/1996), Uczestnik półfinału Pucharu UEFA (1997/1998), uczestnik półfinałów Pucharu Zdobywców Pucharów UEFA (1992/1993).
Oleg Romantsev w 1995 roku otrzymał Order Zasługi dla Ojczyzny, IV stopień, aw 2004 roku Order Przyjaźni. A w 1993, 1994, 1995, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001 został uznany przez RFU Trenerem Roku.
