Już raz na cztery lata rozpoczyna się rozmowa o zasadach, według których organizowane są i odbywają się mistrzostwa świata w piłce nożnej, np. Mistrzostwa Świata Brazylii 2014, kibice od razu, a nie zawsze miłym słowem, wspominają sędziowanie gry. Z jakiegoś powodu zupełnie zapomina się o istnieniu innych zasad organizacyjnych, według których odbywa się turniej główny czteroletniego okresu.
Daleko od najsilniejszych
W finałowym etapie mistrzostw biorą udział 32 drużyny, tradycyjnie nazywane najsilniejszymi. Ale w praktyce nie zawsze tak jest. W końcu tylko najlepsze drużyny z każdego kontynentu, które mają odpowiedni limit Międzynarodowej Federacji Piłki Nożnej (FIFA), mają prawo do gry na Mistrzostwach Świata. Nawiasem mówiąc, tam wolą być nazywane regionami planety. Nie jest więc faktem, że niektórzy Europejczycy, którzy nie dotarli do finału, są słabsi od ich szczęśliwego konkurenta. Na przykład z Ameryki Łacińskiej czy Afryki.
Trening
Pierwszy etap mistrzostw, często nazywany kwalifikacjami, to tradycyjna rywalizacja kwalifikacyjna. Kierują nimi regionalne federacje niemal wszystkich kontynentów (Azja, Afryka, Europa, Oceania). A także w Ameryce Północnej / Środkowej i Południowej. Jedyny Puchar Świata, w którym odbyły się tylko zawody finałowe, był pierwszym, w 1930 roku.
Chociaż wszystkie turnieje kwalifikacyjne są organizowane przez kontynentalne federacje piłkarskie (w Europie, gdzie gra reprezentacja Rosji, jest to UEFA), liczba grup i uczestników przyszłego finału zależy od decyzji FIFA. Samo to określa, ilu zwycięzców turniejów regionalnych pojedzie bezpośrednio do tej samej Brazylii lub Rosji-2018 i kto będzie miał dodatkowe mecze. Głównym celem takiej polityki, w której wiele naprawdę silnych drużyn jest wykluczonych z gry, jest zapewnienie zachęt sportowych dla futbolu azjatyckiego, afrykańskiego i latynoamerykańskiego, który jest nieco słabiej rozwinięty niż ich odpowiedniki europejskie czy południowoamerykańskie.
W wyniku takiego systemu spośród 53 zespołów z kontynentu europejskiego tylko 13 zostało wybranych do Brazylii, w tym do Rosji. A z dziewięciu południowoamerykańskich (nie licząc oczywiście gospodarzy) – pięciu. Na kontynencie azjatyckim 43 drużyny walczyły o cztery bilety i jedno miejsce w mini-turnieju obu drużyn. Tylko czterech szczęśliwców pojedzie do Brazylii. Afryka dostała pięć mandatów od FIFA, a 47 przegranych zostało w tyle. W Ameryce Północnej i Środkowej 35 drużyn rywalizowało o trzy bezpośrednie miejsca i jedno w play-off. Czterech z nich pojedzie także do Brazylii. Oceania okazała się jedynym gęsto zaludnionym kontynentem, który nie będzie reprezentowany w turnieju. Zwycięzca tej strefy, reprezentacja Nowej Zelandii w dodatkowych meczach przegrała z Meksykiem.
Bilet ulgowy
Zgodnie z regulaminem FIFA bilet na turniej główny czteroletniego okresu jest formalnie darmowy, a de facto w zamian za ogromne wydatki organizacyjne otrzymuje tylko drużyna kraju gospodarza. Nietrudno zgadnąć, że w Brazylii stała się nią drużyna tego południowoamerykańskiego państwa. Ciekawe, że do 2002 roku podobną korzyść miał panujący mistrz. Ale później sytuacja się zmieniła i mistrz Hiszpanii z 2010 roku walczył o wyjazd do Rio de Janeiro i Kurytyby na równi z resztą.
Kto zagra w finale?
Decydujący etap Pucharu Świata odbędzie się w dwóch etapach. W pierwszym wezmą udział 32 drużyny, ale po zakończeniu ośmiu turniejów grupowych dokładnie połowa pozostanie w jednej rundzie. Drugi etap lub play-offy można nazwać turniejem pucharowym. W jego ramach odbędą się mecze odpowiednio 1/8, ćwierćfinału i półfinału. A Puchar Świata zakończy dwa decydujące mecze bezpośrednio o medale - złoty i brązowy oraz prezentację zwycięzcy głównego finału Pucharu Świata.
