II Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1928 r. odbyły się w St. Moritz (Szwajcaria) od 11 do 19 lutego. Kandydatami do igrzysk byli Enelberg, Davos i St. Moritz. Wybór tej ostatniej podyktowany był obecnością w tym miejscu dobrych stoków narciarskich.
W Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1928 wzięło udział 25 krajów, 491 sportowców (w tym 27 kobiet). Medale przyznano w 13 numerach sześciu programów sportowych.
W łyżwiarstwie szybkim i narciarstwie rywalizacja nasiliła się, ale wynik praktycznie nie odbiegał od wyników pierwszych Igrzysk Olimpijskich w 1924 roku. Sportowcy z Norwegii stracili tu tylko jeden z czterech złotych medali (narciarstwo).
W łyżwiarstwie Klas Thunberg z Finlandii zdobył dwa złote medale na dystansach 1500 mi 500 m. Norwegowie Bernt Evensen i Ivar Ballangrud zdobyli po jednym złotym medalu w tych samych zawodach.
Bieg na 50 km wygrali szwedzcy narciarze. Według ekspertów, z powodu odwilży, spuchnięty ciężki tor narciarski uniemożliwił Norwegom zademonstrowanie wysokiej techniki biegowej. Pokonując dystans 18 km, gdy jeszcze nie było odwilży, narciarze z Norwegii pokazali się znacznie silniejsi od swoich rywali. Złoto na tym dystansie zdobył Johan Grottmsbroten, był też pierwszym w biathlonie.
Szwajcarzy w zawodach szkieletowych nie zdołali zdobyć ani jednego medalu. Ale Amerykanom udało się wygrać złoto i srebro w wyścigach szybkich sań. Silniejsi od pozostałych okazali się także zawodnicy z USA w bobslejach - wygrała druga drużyna amerykańska, pierwsza zajęła drugie miejsce.
Turniej hokejowy wygrali Kanadyjczycy. Nie dali ani jednego gola rywalom ze Szwecji.
Podczas zawodów w łyżwiarstwie figurowym tylko Gillis Grafström ze Szwecji zdołał obronić tytuł mistrza, zdobywając medal w 1924 roku. W rywalizacji kobiet mistrzostwo wygrała Sonya Heni, norweska łyżwiarka figurowa, która została mistrzynią świata na rok przed igrzyskami olimpijskimi. W łyżwiarstwie parowym francuscy łyżwiarze figurowi Pierre Brunet i Andre Joly zdobyli złoto. Austriaccy łyżwiarze figurowi otrzymali dwa srebrne i brązowe medale.
W rywalizacji drużynowej, podobnie jak w Igrzyskach 1924 r., zwyciężyli norwescy sportowcy, którzy zdobyli 93 punkty (15 medali, w tym 5 złotych, 5 srebrnych i 5 brązowych). Na drugim miejscu uplasowali się Amerykanie, którzy zdobyli 45 punktów (6 medali: 2 złote, 2 srebrne i 2 brązowe). Trzecie miejsce zajęli zawodnicy Szwecji, którzy zdobyli 35 punktów (5 medali: 2 złote, 2 srebrne i 1 brązowy).
