XIV Zimowe Igrzyska Olimpijskie odbyły się od 8 do 19 lutego 1984 roku w Sarajewie, stolicy Republiki Bośni i Hercegowiny, która była częścią zjednoczonego wówczas państwa Jugosławii. 1272 sportowców z 49 krajów rywalizowało o medale w 7 dyscyplinach.
Podczas rozpatrywania wniosku na Zimowe Igrzyska Olimpijskie Sarajewo miało bardzo silnych konkurentów: japońskie miasto Sapporo i szwedzkie miasto Göteborg. Sapporo było już gospodarzem Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1972, więc Japończycy uporczywie przekonywali, że mogą z powodzeniem wykorzystać zarówno istniejącą infrastrukturę, jak i zgromadzone doświadczenie w organizacji tak dużych i ważnych zawodów. Mimo to w drugiej turze głosowania Sarajewo wygrało z 39 głosami przeciwko 33 dla Sapporo. Oficjalną maskotką Igrzysk Olimpijskich jest uroczy wilczyca Vuchko.
Reprezentacja ZSRR na tych igrzyskach była uważana za głównego faworyta do zwycięstwa w rozgrywkach drużynowych. Szczególnie cieszyliśmy się na zwycięstwo reprezentacji narodowej w hokeju na lodzie, gdyż na poprzednich Igrzyskach Olimpijskich w Lake Placid nasi hokeiści w końcowej części turnieju sensacyjnie przegrali z drużyną USA, w której pod każdym względem byli lepsi. Ta gra przeszła do historii jako „Cud na lodzie”. I wydawało się, że oczekiwania się spełnią, reprezentacja ZSRR natychmiast rozpoczęła swój występ od zwycięstwa: już pierwszego dnia zawodów narciarz Nikołaj Zimiatow zdobył złoty medal na dystansie 30 km. Ale ostatecznie reprezentacja ZSRR zajęła dopiero drugie miejsce w klasyfikacji drużynowej, zdobywając 25 medali - 6 złotych, 10 srebrnych i 9 brązowych. W porównaniu z poprzednimi Igrzyskami Olimpijskimi w Lake Placid, gdzie zdobyto 10 złotych medali, był to raczej słaby wynik.
Pewnym pocieszeniem był fakt, że nasi hokeiści znaleźli się w gronie złotych medalistów. Pierwsze miejsce wywalczyła reprezentacja NRD, która zdobyła 9 złotych, 9 srebrnych i 6 brązowych medali. Drużyna USA zajęła trzecie miejsce z 4 złotymi i 4 srebrnymi medalami.
Ogólnie organizacja igrzysk okazała się na wysokim poziomie, igrzyska odbywały się w prawdziwie sportowej atmosferze. Miejscowa ludność traktowała członków delegacji sportowych ze szczerą serdecznością. Krótko mówiąc, Igrzyska Olimpijskie w Sarajewie były prawdziwym świętem sportu i pokoju.
