Norweskie miasto Oslo – organizator VI Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 1952 r. – otrzymało prawo do organizacji zawodów w wyniku głosowania członków MKOl, a nie spotkania, jak miało to miejsce wcześniej. O to prawo walczyli też Amerykanie z Lake Placid i włoska Cortina d'Ampezzo.
Po raz pierwszy w historii igrzyska odbyły się w stolicy państwa, a nie jak wcześniej w małej miejscowości wypoczynkowej. Norweska księżniczka Ragnhild otworzyła Białe Igrzyska Olimpijskie 14 lutego, a Torbjorn Falkanger, skoczek narciarski, złożył przysięgę w imieniu wszystkich olimpijczyków. Szczególną cechą Igrzysk w Oslo były liczne nabożeństwa, które odbyły się 14, 24 i 25 lutego. Zamknięcie odbyło się 25 lutego na stadionie Bislett, gdzie sztafetę olimpijską przejął przedstawiciel włoskiego miasta Cortina d'Ampezzo, kolejnej stolicy Zimowych Igrzysk.
W przeciwieństwie do poprzednich igrzysk w St. Moritz, igrzyska w stolicy Norwegii cieszyły się dużym zainteresowaniem publiczności. Nowy tor bobslejowy, lodowisko „Jordan Amphi” ze sztucznym lodem, wybudowano stadion „Bislett”, specjalnie na tę imprezę wyremontowano trampolinę w Holmenkollen. Sprzęt techniczny sportowców, prasa, a także opieka medyczna były na najwyższym poziomie.
O medale olimpijskie w Oslo walczyło 694 sportowców z 30 krajów. Wśród sportowców było 109 kobiet. W 8 dyscyplinach rozegrano 22 komplety medali. Po raz pierwszy Portugalczycy i Nowozelandczycy walczyli o nagrody olimpijskie. Reprezentacja Niemiec została przyjęta do zawodów z Niemiec, ale sami sportowcy z NRD odmówili udziału. ZSRR ponownie działał tylko jako obserwator.
Nastąpiły zmiany w programie Igrzysk Olimpijskich. W szczególności zniknął z niego szkielet i pokazowy wyścig patroli wojskowych. Z drugiej strony odbył się turniej hokeja w piłce demonstracyjnej. Medale przyznano w bobslejach, narciarstwie alpejskim i łyżwiarstwie szybkim, narciarstwie biegowym i kombinacji norweskiej, łyżwiarstwie figurowym, skokach narciarskich, hokeju na lodzie.
Gospodarze zawodów zostali zwycięzcami VI Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 1952 r.: Norwegowie zajęli pierwsze miejsce w 7 dyscyplinach, drugie w 3 i trzecie w 6. Drugie miejsce zajęli Amerykanie z 11 medalami (4-6-1) oraz fińska drużyna narodowa była trzecia z 9 medalami (3-4-2).
