Ostatnie trzecie stulecia, choć bez wojen światowych, było bardzo burzliwym okresem w historii rozwoju naszej cywilizacji. Znalazło to odzwierciedlenie w historii igrzysk olimpijskich, które upamiętniono zamachem terrorystycznym w 1972 r. i bojkotami różnych grup państw podczas czterech kolejnych letnich igrzysk olimpijskich. Szczególne miejsce w tym rzędzie zajmują XXV Letnie Igrzyska Olimpijskie 1992 roku – były to najspokojniejsze i inspirowane olimpijkami zawody swoich czasów, rozgrywane w perle miasta Półwyspu Iberyjskiego.
Zgodnie z regulaminem Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego prawo do organizacji olimpiady ma nie kraj, ale konkretne miasto. Sześć miast może stać się stolicą 25. letniego festiwalu sportowego planety – do komisji wpłynęło tak wiele wniosków. Pięć z nich znajduje się w krajach europejskich, a reszta świata reprezentowała australijskie Brisbane. Decydujące głosowanie odbyło się sześć lat przed planowanym rozpoczęciem konkursu - 17 października 1986 roku bezwarunkowym zwycięzcą w trzech turach głosowania została Barcelona.
Stolica XXV Letnich Igrzysk Olimpijskich to drugie pod względem liczby ludności miasto w Hiszpanii, stolica prowincji Katalonii. Historia miasta liczy ponad dwa tysiąclecia – według jednej z legend, 400 lat przed powstaniem Rzymu, założył je bohater starożytnych mitów greckich, Herkules. Barcelona położona jest 120 kilometrów od granicy z Francją iw tej samej odległości od Pirenejów, nad brzegiem Morza Śródziemnego. Skutkuje to łagodnym klimatem ze średnią temperaturą 25°C w lipcu i sierpniu, tradycyjnych miesiącach igrzysk olimpijskich.
Główne obiekty olimpijskie zostały zbudowane na wzgórzu Montjuïc, gdzie słynne ogrody Barcelony rozciągają się na powierzchni 200 hektarów. Na południowym stoku tego wzgórza znajdował się Stadion Olimpijski i Pałac Sportu. Tradycyjne kompaktowe miejsce zamieszkania sportowców, Wioska Olimpijska, została zbudowana od podstaw w nadmorskiej części stolicy Katalonii, a po Igrzyskach stała się nową miejską dzielnicą mieszkaniową.
Same igrzyska, których maskotką był szczeniak o imieniu Kobe, nadal uważane są za jedne z najbardziej udanych we współczesnej historii ruchu olimpijskiego. Była to pierwsza od dwudziestu lat olimpiada, której żadne państwo nie zbojkotowało. Wzięło w nim udział ponad 9 tysięcy sportowców ze 169 krajów, którzy rywalizowali o 257 kompletów nagród w 32 dyscyplinach. XXV Letnie Igrzyska Olimpijskie okazały się sukcesem sportowców z 12 krajów byłego Związku Radzieckiego, którzy byli wówczas we wspólnej drużynie – zdobyli 112 nagród, więcej niż ktokolwiek inny. Białoruski gimnastyk Witalij Szczerbo cztery razy zdobył złoty medal w zaledwie jednym konkurencyjnym lenistwie, aw sumie na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie został zwycięzcą 6 razy.
