Pomimo tego, że podstawowymi postanowieniami olimpiady są pokój, przyjaźń i wzajemne zrozumienie, rywalizacja w konkursie toczy się z nawiązką. A niektórzy sportowcy są gotowi dosłownie wygryźć medal ze skandalem. A takich wojowników jest wielu.
Jedną z najbardziej skandalicznych igrzysk w historii jest ta, która odbyła się w 1912 roku. Wykaz wszystkich naruszeń i kłótni, które zostały na nim odnotowane, mieści się w osobnej księdze liczącej 56 stron. Jeden z najgłośniejszych skandali na tej olimpiadzie dotyczył amerykańskiego sportowca. Był Indianinem z urodzenia. Na zawodach od razu otrzymał 2 złote medale i został liderem tych Igrzysk. Jednak przywództwo USA było niezadowolone z faktu, że pierwsze miejsce zajął przedstawiciel plemienia, z którym Amerykanie mieli nie do pogodzenia różnice. A Ameryka niezależnie zażądała pozbawienia mistrza medali (pomimo tego, że nagrody te były w skarbcu Stanów Zjednoczonych), powołując się na fakt, że jest zawodowym sportowcem i nie może brać udziału w Igrzyskach Amatorskich. Potem medale zostały odebrane, a kariera mistrza przerwana.
Na igrzyskach w 1904 roku w Stanach Zjednoczonych doszło do skandalu z maratończykami. To właśnie ta dyscyplina była jedną z najbardziej obiecujących w tamtych czasach. Jako pierwszy do mety przybył Amerykanin Fred Lorz, który znacząco wyprzedził rywali. Później wyszedł na jaw sekret jego zwinności. Po przejechaniu około jednej trzeciej toru zatrzymał się. Powód był prosty – miał skurcze w nogach. Jednak wtedy jeden z fanów odnalazł sportowca, który towarzyszył swoim idolom w samochodzie wzdłuż przejeżdżającej w pobliżu autostrady. Zaprosił opóźnionego maratończyka, aby go podwieźł. Dotarli więc prawie do mety. Ale kiedy Fred Lorz wysiadł z samochodu, aby pobiec, publiczność zobaczyła to na trybunach. Więc oszustwo zostało ujawnione. Następnie medal został przekazany drugiemu zawodnikowi, który dojechał do mety. Okazało się jednak, że z jego wyścigiem nie wszystko poszło tak gładko. Dosłownie na końcu toru poczuł się źle, a jego trener dał zastrzyk znieczulający, który teraz zostałby uznany za doping.
Dyktatura Hitlera odcisnęła swoje piętno na igrzyskach olimpijskich w 1936 roku. Następnie pretendent do złota w wyścigu ze Szwajcarii został usunięty z udziału w zawodach. Powód jest dość typowy dla tamtych czasów i polityki Führera - sportowiec był żonaty z Żydówką.
W 1972 roku na Igrzyskach Olimpijskich doszło do kontrowersji między narodowymi drużynami koszykówki USA i ZSRR. Sędziowie złamali przepisy i włączyli syrenę, sygnalizując zakończenie spotkania na 3 sekundy przed końcem oficjalnego czasu. W rezultacie wygrał Team America. Jednak to właśnie to naruszenie było powodem zakwestionowania wyników. Trzeba było powtórzyć ostatnią połowę. W dogrywce reprezentacja ZSRR była w stanie wykonać wymagany rzut i została zwycięzcą. Amerykanie przegrali wtedy po raz pierwszy. Z tego powodu zbojkotowali ceremonię wręczenia nagród.
Szereg sportowców, którzy wygrali Olimpiadę Błędów Sędziów, można też nazwać skandalicznymi mistrzami. Miało to miejsce w 1932 roku w Los Angeles. Tutaj prawie wszystkie zawody zostały zakłócone z powodu nieprawidłowej pracy sędziów i sędziów. Na przykład zawodnik, który przebiegł o 2 metry mniej niż ten, który zajął drugie miejsce, wygrał w biegu na 200 metrów. Przypisywano to niedoskonałościom technicznym torów.
Pierwszy skandal dopingowy wybuchł w 1988 roku w Seulu. Następnie kanadyjski lekkoatleta-biegacz ukończył dystans z niespodziewanie wysokim wynikiem – 9,79 sekundy. Oczywiście otrzymał złoty medal. Jednak dwa dni później został jej pozbawiony ze względu na to, że ustanowiono stosowanie dopingu przez mistrza.
Igrzyska Olimpijskie w Salt Lake City również obfitują w skandale. Rosyjscy kibice z radością świętowali pierwsze miejsce w sportowej łyżwiarstwie figurowym Eleny Berezhnaya i Antona Sikharulidze. Jednak stronie amerykańskiej nie spodobał się ten układ, ponieważ Kanadyjczycy byli ich faworytami. Rozmowa zaczęła się, że Rosjanie przekupili sędziów, w wyniku czego otrzymali nagrodę. Aby uniknąć dalszych plotek, podjęto bezprecedensową decyzję i na ceremonię wręczenia złotych medali pojechały dwie pary - Rosjanie i Kanadyjczycy.
Solowa zawodniczka Irina Słucka również miała problemy ze zdobyciem medalu. Sędziowie uznali, że program Amerykanki Sarah Hughes był lepszy niż program Rosjanki. Jednak według międzynarodowych obserwatorów wcale tak nie było. Ale sędziowie pozostali nieugięci - w rezultacie Słucka zajęła drugie miejsce.
Kolejne kłopoty na tych samych olimpiadach miały miejsce z rosyjską narciarką Larisą Lazutiną. W tym momencie, gdy była już o krok od złotego medalu, została zdyskwalifikowana, tłumacząc, że zawodniczka, zgodnie z wynikami badań, zażywała nielegalne narkotyki.
