Rok 1996 był rokiem 100. rocznicy I Igrzysk Olimpijskich, tak wielu uważało Ateny za głównego pretendenta do głosowania na wybór stolicy olimpijskiej. Jednak XXVI Letnie Igrzyska Olimpijskie odbyły się w Atlancie (Gruzja, USA). Ponieważ ta olimpiada była jubileuszowa, zaczęli ją nazywać setną olimpiadą.
Uroczyste otwarcie Letnich Igrzysk Olimpijskich odbyło się 19 lipca 1996 roku na Stadionie Olimpijskim, przed wejściem do którego wzniesiono specjalną wieżę z misą na olimpijski płomień. Według doniesień medialnych ceremonię, którą transmitowało 170 firm telewizyjnych, obejrzało około 3,5 miliarda ludzi. Najważniejszymi tematami sal pokazowych uroczystości były 100. rocznica Igrzysk Olimpijskich, a także historia amerykańskiego Południa i Atlanty. W finale ceremonii otwarcia igrzysk utwór „Power of Dreams” wykonała słynna piosenkarka Celine Dion, napisana przez nią specjalnie na igrzyska olimpijskie. Były też kolorowe fajerwerki.
Sportowcy ze 197 krajów wzięli udział w igrzyskach olimpijskich, pomiędzy którymi rozegrano 271 nagród w 25 dyscyplinach sportowych. Po raz pierwszy indywidualne drużyny na Letnich Igrzyskach Olimpijskich zagrały Rosja, Białoruś, Ukraina, Litwa, Łotwa i inne. Na Igrzyskach w Atlancie zadebiutowała piłka nożna kobiet, siatkówka plażowa, softball, lekkie wioślarstwo i kolarstwo górskie.
Reprezentacja Rosji w 1996 roku po raz pierwszy zagrała jako niezależny kraj na Letnich Igrzyskach. Po zajęciu 2. miejsca w nieoficjalnym turnieju drużynowym, rosyjska drużyna przegrała z drużyną amerykańską. Rosyjscy sportowcy zdobyli 26 złotych, 21 srebrnych i 16 brązowych medali. Większość medali dla kadry narodowej przywieźli szermierze, pływacy, lekkoatleci i zapaśnicy.
Organizacja Letnich Igrzysk Olimpijskich 1996 spotkała się ze znaczną krytyką sportowców, urzędników i dziennikarzy. Szczególnie krytykowane były awarie systemów informatycznych, niekompetencja wolontariuszy, problemy z organizacją ruchu, a także nadmierna komercjalizacja Igrzysk Olimpijskich. Ważnym incydentem była eksplozja w Parku Olimpijskim, która nastąpiła 27 lipca i chwilowo przyćmiła wydarzenia olimpijskie. W wyniku wybuchowego działania bomby podłożonej przez terrorystę zginęła 1 osoba, 1 osoba zmarła na atak serca, ponad 100 osób zostało nieszkodliwie rannych. Mimo tych tragicznych wydarzeń igrzyska olimpijskie w Atlancie zostały zapamiętane ze względu na osiągnięcia sportowe.
4 sierpnia 1996 roku w obecności ponad 85 tys. osób na Stadionie Olimpijskim w Atlancie odbyła się Ceremonia Zamknięcia Igrzysk. W muzycznej części uroczystości wzięło udział wielu znanych amerykańskich muzyków. Ceremonia wręczenia nagród odbyła się dla zwycięzców w maratonie mężczyzn, który odbył się w ostatnim dniu Letnich Igrzysk Olimpijskich 1996. Tradycyjnie zawodnicy wzięli udział w paradzie wszyscy razem, symbolizując tym samym jedność olimpijską.
Podczas ceremonii zamknięcia Igrzysk Prezydent MKOl Samaranch nie wypowiedział swojego tradycyjnego zdania „Te Igrzyska były najlepsze w historii”. Podczas swojego wystąpienia zwrócił szczególną uwagę na zagrożenie terroryzmem i wezwał do upamiętnienia ofiar zamachu terrorystycznego w Atlancie, a także izraelskich sportowców, którzy zginęli w Monachium w 1972 roku. Z masztu opuszczono flagę olimpijską, a sztandar olimpijski został uroczyście wręczony burmistrzowi stolicy kolejnych Igrzysk – Sydney. Uroczystość zamknięcia zakończyła się wielkim pokazem sztucznych ogni.
