Igrzyska Olimpijskie, jako duże wydarzenie międzynarodowe, wielokrotnie stały się platformą politycznej rywalizacji. Było to szczególnie widoczne na Igrzyskach w Berlinie w 1936 roku, na których naziści próbowali zademonstrować swój sukces i wyższość we wszystkich dyscyplinach sportowych.
Decyzję o zorganizowaniu igrzysk w Berlinie podjął Międzynarodowy Komitet Olimpijski w 1931 roku, dwa lata przed dojściem nazistów do władzy. W tym czasie w Niemczech trwał jeszcze okres Republiki Weimarskiej. Kraj przeżył kryzys gospodarczy, ale spełnił warunki traktatu pokojowego wersalskiego i nie rozpoczął jeszcze militarnej agresji.
Aktywny proces przygotowań do igrzysk rozpoczął się po ustanowieniu dyktatury Hitlera. Olimpiada stała się prawdziwym wyzwaniem dla ideologii nazizmu. W końcu idealny obywatel nowego państwa niemieckiego musiał mieć zdrowy umysł w zdrowym ciele. Promowano sport zarówno wśród kobiet, jak i mężczyzn, a nawet w sztuce dominowały wizerunki sportowców.
Impreza międzynarodowa stała się okazją do zademonstrowania sukcesu gospodarczego kraju. Zbudowano kilka nowych obiektów sportowych, w tym stadion na 100 000 miejsc. Zgodnie z planem organizatorów Berlin nie miał ustąpić Los Angeles, gdzie odbywały się poprzednie Igrzyska.
W sumie w Igrzyskach wzięli udział sportowcy z 49 krajów. Co najmniej dwa kraje – ZSRR i Hiszpania – zdecydowały się zbojkotować igrzyska z powodów politycznych. W Stanach Zjednoczonych też odbyła się poważna debata na ten temat, ale ostatecznie politycy postanowili wysłać delegację z kraju do Niemiec.
Od strony technicznej imprezy sportowe były zorganizowane na bardzo wysokim poziomie. Po raz pierwszy Igrzyska były transmitowane w telewizji. Reżyserka Leni Riefenstahl kręciła filmy podczas wszystkich konkursów. Z tych materiałów skompilowano później film Olympia.
Najwięcej medali, zarówno złotych, jak i w sumie, zdobyli sportowcy z Niemiec. To był triumf, którego tak naprawdę chcieli naziści. Stany Zjednoczone zajęły drugie miejsce w nieoficjalnym turnieju drużynowym z ponad 30 medalami. Jednak prawdziwą gwiazdą igrzysk olimpijskich stał się amerykański sportowiec Jesse Owens. Zdobył 4 złote medale i stał się najbardziej utytułowanym sportowcem na igrzyskach olimpijskich. Był Murzynem, co wyraźnie obaliło nazistowskie mity o wyższości jednych narodów nad innymi.
Igrzyska Olimpijskie w 1936 r. były ostatnimi przed II wojną światową. Kolejna impreza sportowa tego poziomu odbyła się dopiero w 1948 roku.
