Bardzo często w podręcznikach dotyczących rozwoju wytrzymałości na szybkość można znaleźć radę, aby głównym ćwiczeniem był bieg wahadłowy. Regularne treningi biegania wahadłowego znajdują się w planach treningowych koszykarzy, sportowców parkour i bokserów. Nawet wśród standardów sportowych, które są uchwalane przez wojsko, widać „trasę wahadłową 4x100 m”. Co to jest bieg wahadłowy i dlaczego jest tak powszechny w programach treningowych różnych sportowców?
Bieg wahadłowy to rodzaj biegu treningowego, podczas którego zawodnik pokonuje ten sam krótki dystans wielokrotnie. Ruchy sportowca naśladują ruchy wahadłowca: kilkakrotnie w kierunku do przodu i do tyłu. Stąd wzięła się odpowiednia nazwa tego ćwiczenia biegowego. Z reguły dystans dla biegu wahadłowego nie przekracza 100 metrów. Za każdym razem, dochodząc do końca dystansu, zawodnik musi dotknąć mety lub ominąć przeszkodę. Bieg wahadłowy jest często wykorzystywany na zajęciach wychowania fizycznego w szkole, zwłaszcza gdy nie ma możliwości przebiegnięcia dystansów 60 i 100 metrów. Z tego typu biegania korzystają organizatorzy różnych zawodów, takich jak „Szczęśliwe starty” czy „Mamo, tato, jestem sportową rodziną”. Nic dziwnego, zawodnicy pokonują dystans bardzo szybko, lekkomyślnie, z dużą ilością przystanków i zakrętów. Chociaż to ostre zakręty i zmiany w ruchu na końcach trasy sprawiają, że lot lotki jest najbardziej traumatycznym ćwiczeniem biegowym, start lotki może być niski lub wysoki. Jednak bloki startowe, które są obowiązkowe w dyscyplinach sprinterskich, nie są używane w wyścigach wahadłowych. Wysoki start w biegach wahadłowych jest podobny do startu łyżwiarzy szybkich: noga do biegania jest tak napięta, jak to możliwe, noga huśtawka stoi z tyłu na palcu z lekkim skrętem. Możliwość szybkiego startu jest głównym czynnikiem sukcesu w biegach wahadłowych. To właśnie dla rozwoju prędkości startowej ten rodzaj biegania wykorzystywany jest w treningu sprinterów. Aby wypracować prędkość maksymalną w biegach wahadłowych, technika pokonywania dystansu powinna być taka sama jak przy bieganiu na krótkich dystansach: bieganie na palce, wysoka kadencja, wysokie uniesienie bioder … Ale prędkość nie jest najważniejsza w tej dyscyplinie biegowej. Bardzo ważne jest rozwijanie zręczności, aby minąć linię mety i skręcać przy minimalnej stracie czasu. Wypracowanie kroku zatrzymującego, który zawodnik wykonuje przed nawrotem, jest niezbędne w takich dyscyplinach jak koszykówka, piłka nożna, piłka ręczna. Wybuchowy jogging jest niezbędną umiejętnością dobrego boksera, a finisz z lotki nie różni się niczym od finiszu na 100m. W końcowym odcinku dystansu zawodnik stara się wypracować maksymalną prędkość i przebiec linię mety z największym przyspieszeniem. Nie próbuj kończyć rzutem ciała do przodu, jak robią to doświadczeni sportowcy podczas zawodów. Wymaga to bardzo dobrej koordynacji ciała. Po prostu kończ na najwyższych obrotach Bieg wahadłowy jest bardzo poważnym obciążeniem dla organizmu, więc aby nie uszkodzić stawów czy mięśni podczas tych ćwiczeń, musisz mieć dobry trening biegowy. Jednocześnie bieganie wahadłowe jest jednym z najlepszych ćwiczeń biegowych, które rozwijają prędkość początkową, zwinność i zryw końcowy. Uprawianie tego typu biegania pomaga rozwijać koordynację ruchów, poprawiać właściwości szybkościowe i nauczyć się prawidłowego rozkładania sił na dystans.
