W 1949 roku MKOl nazwał stolicę XVI Olimpiady. Dziesięć miast rościło sobie prawo do organizacji Letnich Igrzysk Olimpijskich w 1956 roku. Ale pierwszeństwo miało Melbourne, drugie co do wielkości miasto Australii. Po raz pierwszy w historii największe forum sportowe miało się odbyć na półkuli południowej.
Pomimo tego, że stolica XVI Igrzysk Olimpijskich została ustalona, nie było wątpliwości co do ich sukcesu. Dla Europejczyków geograficzne oddalenie Australii może stanowić problem. Ponadto Melbourne nie posiadało odpowiedniego stadionu do organizowania zawodów tej rangi. Jednak przyszli gospodarze igrzysk z powodzeniem poradzili sobie z tą trudnością, przekształcając centralne boisko do krykieta w Melbourne w stadion lekkoatletyczny.
Główny problem został podkreślony w 1951 roku na kolejnej sesji MKOl. Okazało się, że zorganizowanie międzynarodowych zawodów jeździeckich w Melbourne jest prawie niemożliwe, ponieważ w Australii istniało i nadal obowiązuje prawo zezwalające na import zwierząt dopiero po półrocznej kwarantannie i tylko z niektórych krajów.
Jednak MKOl postanowił nie odkładać Igrzysk. Olimpijskie zawody jeździeckie odbyły się w Sztokholmie od 11 do 17 czerwca 1956 r. Wzięło w nich udział 158 sportowców z 29 krajów. Główny zestaw medali został rozegrany w Melbourne.
Pod względem liczby uczestników XVI olimpiada była gorsza od dwóch poprzednich. Wpłynęły również nietypowe terminy zawodów – od 22 listopada do 8 grudnia, a także zmniejszenie składu drużyn ze względu na znaczne koszty transportu. Duży wpływ miała również obecna sytuacja polityczna na świecie. W szczególności drużyny z Iraku i Chin odmówiły udziału w igrzyskach olimpijskich. Pierwsza to protest przeciwko militarnej akcji Anglii, Francji i Izraela w Egipcie, druga – odkąd drużyna Tajwanu została dopuszczona do udziału w Igrzyskach. Reprezentacje Szwajcarii, Hiszpanii i Holandii zbojkotowały Igrzyska w związku z wydarzeniami na Węgrzech. Łącznie w XVI Igrzyskach Olimpijskich wzięło udział 3314 sportowców z 72 krajów.
Mimo to igrzyska zakończyły się sukcesem. Poziom uczestników zawodów był bardzo wysoki, o czym świadczy liczba rekordów ustanowionych na Igrzyskach w 1956 r. – 77 rekordów olimpijskich i 24 rekordy świata. W nieoficjalnych zawodach drużynowych pierwsze miejsce zajęła drużyna narodowa ZSRR, która zdobyła łącznie 98 medali.
