Ruch olimpijski stale się poprawia, jednak niestety oprócz pozytywnych pojawiają się również negatywne tendencje w jego rozwoju. Jednak MKOl przywiązuje dużą wagę do problemów Igrzysk i stara się je rozwiązywać najlepiej jak potrafi.
Wśród głównych trendów współczesnego ruchu olimpijskiego jest wiele pozytywnych trendów. Dotyczy to w szczególności organizacji Młodzieżowych Igrzysk Olimpijskich. Pierwsze igrzyska letnie zaczęły się odbywać dopiero w 2010 roku, zimowe – w 2012 roku. Poprzednikami Olimpiady Młodzieży były zawody światowe, w których brali udział młodzi sportowcy w wieku od 14 do 18 lat. Celem organizacji takich imprez była chęć włączenia młodych ludzi w oficjalny ruch olimpijski, pomoc juniorom w realizacji ich talentów, a także znalezienie silnych sportowców, którzy będą godni reprezentować swoje kraje na kolejnych Igrzyskach.
Kolejnym pozytywnym trendem było stopniowe włączanie kobiet w ruch olimpijski i korygowanie asymetrii płci. Do 1981 roku w MKOl nie była ani jedna kobieta, gdyż decyzję o składzie Komitetu podejmowali jego członkowie, tj. mężczyźni. Jeszcze w 1999 roku na 113 osób w MKOl było tylko 13 kobiet, a kobiecy sport na igrzyskach olimpijskich zaczął być doceniany po 2000 roku, kiedy zawodniczki na igrzyskach w Sydney starały się udowodnić, że potrafią godnie konkurować. Stosunek do kobiecego sportu pozostaje obecnie niejednoznaczny, jednak pojawiły się pozytywne trendy w tej materii.
Niestety jest też pewna doza negatywności. Pomimo tego, że zgodnie z wypowiedziami członków MKOl głównym celem współczesnego ruchu olimpijskiego jest poprawa wzajemnego zrozumienia między obywatelami różnych krajów, obserwuje się odwrotną tendencję. Jeszcze w 1964 roku podczas meczu piłki nożnej w ramach igrzysk olimpijskich kibice niezadowoleni z działań sędziów wszczęli bójkę, w której zginęło ponad 300 osób, a ponad 600 zostało ciężko rannych. Ideologia olimpijska, która opiera się na miłości, wzajemnym zrozumieniu i sprawiedliwości, nie zawsze działa i niestety wyniki igrzysk często wywołują poważne skandale. Przykładem są igrzyska olimpijskie w Salt Lake City.
I wreszcie kolejną nieprzyjemną tendencją było nadmierne upolitycznienie ruchu. Poszczególni sportowcy, a nawet całe kraje organizują bojkoty lub, co gorsza, wykazują całkowity brak szacunku, demonstracyjnie łamiąc regulamin imprezy. Nawet Igrzyska Olimpijskie w Soczi 2014 są kontrowersyjne, a kongresmeni USA proponują nawet wspólny amerykańsko-europejski bojkot. Niestety, niewielu polityków rozumie, jak destrukcyjne dla całego ruchu olimpijskiego są takie działania.
