Od 2008 roku w programie Letnich Igrzysk Olimpijskich pojawił się nowy sport - BMX. To jedna z najpopularniejszych ekstremalnych rozrywek w Stanach Zjednoczonych, podczas gdy w Rosji dopiero zaczyna nabierać rozpędu.
Nazwa BMX pochodzi od angielskiego wyrażenia Bicycle Motocross, jest to jazda kaskaderska na specjalnych rowerach. Ten sport nie jest odpowiedni dla wszystkich, ponieważ wymaga dobrej koordynacji i poważnego przygotowania fizycznego.
W przypadku BMX stosuje się specjalne małe rowery o średnicy koła zaledwie 20 cali (około 50 cm). Jednocześnie rowery na BMX są dość ciężkie (najczęściej stosuje się stop aluminium), jest to konieczne, aby rama nie pękła od silnego uderzenia podczas lądowania. Kierownica obraca się swobodnie wokół własnej osi, są specjalne hamulce i kołki (podpórki na nogi podczas wykonywania trików).
Tor dla BMX jest krótszy niż na rowerach szosowych, ale wyposażony jest w liczne przeszkody w postaci pagórków. Jest to ring o długości 350-450 metrów, z co najmniej 10 przeszkodami i co najmniej 4 zakrętami, szerokość toru wynosi 6-8 metrów.
W dużych miastach można trenować tylko w specjalnie wyznaczonych miejscach, sport ten jest dobrze rozwinięty w Moskwie, Petersburgu, Sarańsku i 11 innych miastach Rosji. Na przykład w Moskwie istnieje możliwość praktyki w Golyanovo (park przyrody Losiny Ostrov), SnezhKom Street Park, Kant Skate Park, Pokrovsky-Streshnevo, Smotrovaya (Vorobyovy Gory), Oleshki (w Izmailovsky Park) …
BMX to dość traumatyczny sport, więc sportowcy potrzebują specjalnego sprzętu. Wymagane są nałokietniki, nakolanniki, muszle, kaski. Jednak doświadczeni mistrzowie rzadko doznają kontuzji - najbardziej podatni na to są młodzi niecierpliwi sportowcy, którzy chcą szybko opanować skomplikowane sztuczki i skoki.
Aby dostać się na Letnie Igrzyska Olimpijskie, zawodnik musi wykazać się dobrymi wynikami w klasyfikacji krajowej, Mistrzostwach Europy i Mistrzostwach Świata. Ponadto odbywają się zgrupowania i zawody pośrednie.
