Słowo biathlon (biathlon) składa się z połączenia dwóch części: łacińskiego bis - dwukrotnie i greckiego attlon - rywalizacja, walka. Jest to zimowy biathlon, który obejmuje narciarstwo biegowe i strzelanie do tarczy. Biathlon stał się sportem olimpijskim w 1960 roku. Dziś zawody w tym sporcie przyciągają ogromną liczbę fanów na całym świecie.
Historia tego sportu ma kilka tysięcy lat, a nie setki. Podobne działania można zaobserwować u prymitywnych myśliwych, którzy zimą polowali na domowej roboty nartach i strzelali do celów - zwierząt. W tamtym czasie nagrodą za udane strzelanie i ściganie się był łup. Dziś zasada pozostała ta sama, zmieniła się tylko nagroda.
Zewnętrznie zasada konkurencji wygląda dość prosto. W tej samej rasie jest kilka dyscyplin. Jednym z nich jest sprint. W tym przypadku mężczyźni biegają na dystansie 10 km, kobiety nieco mniej – 7,5 km. Podczas wyścigu muszą zatrzymać się, aby dwukrotnie strzelić i trafić w 5 celów. Każde chybienie dodaje zawodnikowi karę 150 metrów do biegu. Ci, którzy jako pierwsi ukończą bieg sprinterski (a jest to około 60 sportowców) od razu ruszają w pościg.
Ten odcinek to bieg na 12,5 km dla mężczyzn i 10 km dla kobiet. O starcie jednego lub drugiego uczestnika zawodów decyduje czas wpisany w sprincie. Zawodnicy muszą zatrzymać się 4 razy, aby oddać strzał. Dla każdego z nich normą jest pięć celów. Tutaj, za każde pudło, dodawana jest również dodatkowa 150-metrowa pętla karna.
Kolejnym etapem zawodów biathlonowych są mistrzostwa indywidualne. Tor wyścigu to 20 km dla mężczyzn i 15 km dla kobiet. 4 strzelnice, na których zawodnicy muszą strzelać. Tutaj system naliczania kar za chybienie zostaje nieco zmieniony – za każdy chybiony strzał doliczana jest dodatkowa minuta do osobistego czasu każdego uczestnika zawodów.
Wtedy pozostaje tylko sztafeta drużynowa. Zespół składa się z 4 osób. Każdy musi przebiec dystans 7,5 km. Podczas wyścigu musisz trafić w 5 celów. W przypadku pominięcia każdy uczestnik otrzymuje dodatkowe 150-metrowe koło.
Biathlon jest uważany za jeden z najdroższych sportów. Sprzęt specjalny, naboje i oczywiście broń. Od lat 70. ubiegłego wieku do biathlonu używano karabinów o małej średnicy. Pomagają skrócić odległość ostrzału do 50 m. Pomogło to zwiększyć bezpieczeństwo na stadionach i znacznie zmniejszyć wielkość specjalnych obszarów, na których odbywa się wyścig.
