Curling oficjalnie wszedł do programu Igrzysk Olimpijskich w 1998 roku. I to pomimo faktu, że historia tego sportu zaczęła się znacznie wcześniej – około początku XVI wieku. Dziś w curling entuzjastycznie angażuje się ogromna liczba sportowców z różnych krajów.
Słowo curling w tłumaczeniu z angielskiego oznacza „rotację”. Dziś jest to nazwa rodzaju gier lodowych, które wymagają użycia specjalnej szpilki.
Curling został wymyślony w Szkocji, skąd pomysł na taką grę został szybko uporządkowany przez kraje, w których warunki do rywalizacji były odpowiednie. Przecież wtedy nie było systemu do wylewania lodu, a zwykłe naturalne zamarznięte zbiorniki były używane jako pole. Curling został oficjalnie uznany za sport w 1838 roku, kiedy otwarto Grand Caledonian Curling Club. Z lekką ręką królowej Wiktorii, która uczestniczyła w igrzyskach pięć lat później, zyskał miano „królewskiego”.
W 1924 roku curling został włączony do pierwszych Igrzysk Olimpijskich w Chamonix, które odbyły się zimą. Jednak w tym czasie nie był jeszcze oficjalnie uznany za sport olimpijski. Stał się nim dopiero po 74 latach.
Do takiej gry wymagane jest specjalnie przygotowane pole. To musi być lód. Rozmiar kortu to 45, 72 m lub 150 stóp na 5 m lub 16 stóp, 5 cali. Jeśli spojrzysz na pole z góry, zobaczysz oznaczenia, wzdłuż których toczy się gra. Ważną jego częścią jest tzw. „dom”. Wygląda jak tarcza strzelecka. To do niego gracze muszą w rezultacie przynieść swoją szpilkę. Wskazane jest, aby dostać się do samego centrum.
Sama szpilka to okrągły pocisk wykonany z granitu. Średnica takiego kamienia nie przekracza 91,44 cm Wysokość jest również określana i wynosi 11,43 cm Waga tego pocisku waha się od 17, 24 - 19, 96 kg. Do niego przymocowany jest metalowy uchwyt, dzięki czemu wygodnie jest go uruchomić. W curlingu jest 8 takich muszli - po 2 na każdego zawodnika w drużynie. Do zestawu z muszlami dołączona jest specjalna szczotka lub miotła, podstawka do przesuwania podczas rzucania.
Pamiętaj, aby wybrać specjalne buty. Jest to para butów o różnych właściwościach – jedna z wysuwaną podeszwą, druga z podeszwą antypoślizgową. Odzież sportowców to dres i rękawiczki. Ze środków technicznych sportowcy mogą mieć tylko stoper.
Mecz curlingowy składa się z 10 niezależnych części gry. Każdy z nich nazywa się „koniec”. Zgodnie z wynikami takich części, punkty są przyznawane i przyznawane tylko drużynie, która wygrała wyścig. Drugi pozostaje bez niczego. Na wynik ogólny składa się suma punktów za wszystkie ukończone „zakończenia”. W curlingu nie może być remisu. Jeśli obie drużyny zdobędą równą liczbę punktów, otrzymują dodatkowy wyścig, zgodnie z wynikami, którego ostateczny zwycięzca jest określany.
Subtelna kalkulacja pomaga wygrywać w zawodach. W końcu trzeba z dokładnością do milimetra obliczyć punkt, w którym trzeba się zatrzymać na rzut. Ważny jest wskaźnik i siła rzutu. A potem wszystko zależy od umiejętności sportowców i tego, jak szybko mogą oczyścić drogę przed swoimi kamieniami, aby szybko i jak najdokładniej dotrzeć do celu.
