Do połowy ubiegłego wieku mundurek piłkarski, zwłaszcza w Europie Wschodniej, wyglądał z punktu widzenia nowoczesnej mody workowaty i niezbyt estetyczny. A w latach 70. XIX wieku, kiedy po raz pierwszy pojawił się w Anglii, a potem w pozostałej części Europy, był całkowicie zabawny. Nowoczesne stroje i obuwie piłkarskie wyróżniają się od swoich brytyjskich poprzedników dużą wygodą, designem i jaskrawą kolorystyką, która zachwyca kibiców.
Koszulki
Wielokolorowe koszulki wykonane z materiałów syntetycznych, w których gracze wchodzą na boisko, a zwane „koszulkami”, pojawiły się dopiero we współczesnej historii gry, wraz z rozwojem wysokich technologii. Początkowo, szczególnie w czasach brytyjskiej królowej Wiktorii, zamiast T-shirtów używano całkiem cywilnych koszul, a nawet swetrów. Dość długo trwało utrwalenie dotychczasowej zasady, że zawodnicy tej samej drużyny powinni mieć identyczne koszulki, których kolor byłby radykalnie różny od koloru odzieży wierzchniej ich przeciwników. Szczególnie trudne było dla bramkarzy. W końcu ich mundury nawet latem były czarnymi wełnianymi swetrami.
Poważnym problemem dla kibiców, sędziów i samych graczy był brak dość dobrze znanych numerów meczowych. Pojawiły się w przededniu II wojny światowej i, nawiasem mówiąc, nie zostały od razu przyjęte. A od lat 70. ubiegłego wieku kluby zaczęły wykorzystywać T-shirty jako powierzchnię reklamową, umieszczając na nich marki i loga sponsorów. Dziś, kiedy wraz ze Związkiem Radzieckim i jego legendami zniknął mit o możliwości uprawiania sportu profesjonalnie i pozostawania amatorem, to też nikogo nie dziwi. Tylko zawodnicy polowi mają takie same koszulki z krótkim rękawem (wielu nosi drugą, podkoszulek). Bramkarz potrzebuje koszulki lub swetra z długim lub krótkim rękawem. Co więcej, kolor powinien różnić się od koszulek nie tylko rywali, ale także kolegów z drużyny.
Szorty
W życiu codziennym ten typ profesjonalnego sprzętu piłkarskiego ma bardziej powszechną nazwę „spodenki”. A w zestawie z nim najczęściej znajdują się „podspodenki” lub „rowery” – zgodnie z przepisami w tym samym kolorze co spodenki. Sprzedawane są razem z T-shirtami i stanowią główny element odzieży sportowej. Początkowo znowu w starej dobrej Wielkiej Brytanii piłkarze grali w spodniach, a czasem białych (taka była różnica między wysokimi rangą panami). Na początku ubiegłego wieku zamiast spodni pojawiły się szerokie i długie szorty zakrywające kolana. Ponadto utrzymywano je na pasie za pomocą pasów, a nawet szelek. Spodenki piłkarskie, które swoją długością i krojem dość przypominają spodenki, aczkolwiek sportowe, w połowie ubiegłego wieku zaczęły nabierać nowoczesnego wyglądu. Bramkarze czasami grają w krótkich spodenkach, zwłaszcza w czasie upałów. Najczęściej jednak preferują obcisłe spodnie bramkarskie z nakładkami, które chronią nogi podczas licznych skoków i upadków.
Getry i buty
Podobnie jak koszulki z szortami, legginsy – wysokie, do kolan, skarpetki – występują w różnych kolorach. Najczęściej męskie drużyny piłkarskie używają białych lub niebieskich legginsów, ale dziewczyny wybierają jaśniejsze kolory, choć czasem nie pasujące do reszty stroju. Głównym zadaniem getrów jest zamknięcie osłon ochronnych wymaganych dla każdego piłkarza. Bramkarze grający w spodniach zwykle podwijają legginsy. Nawiasem mówiąc, pierwsi piłkarze również włożyli spodnie do legginsów. I dopiero wraz z pojawieniem się szortów zaczęli je nosić na nogach i tarczach.
Stosowane w futbolu XXI wieku lekkie i trwałe wygodne skórzane buty w różnych kolorach z licznymi kolcami na każdą nawierzchnię i pory roku oraz zwane „butami” nie zawsze istniały. Przodkami dzisiejszych butów, w których łatwo jest uderzyć piłkę i po prostu biec, były ciężkie i wysokie angielskie buty wykonane z szorstkiej skóry, która zakrywała kostki. Można je porównać tylko z botkami wojskowymi. Ponadto były bardzo traumatyczne. Co więcej, zarówno dla przeciwnika, który stanął mu na drodze, jak i dla samego właściciela takich sportowych butów.
Czapki i rękawiczki
W odróżnieniu od XIX wieku, kiedy czapki, a nawet cylindry były nieodzownym atrybutem gry, obecne nakrycia głowy nie wchodzą w skład obowiązkowego zestawu strojów piłkarskich. Ale nie są zakazane, a czasem nawet używane. Zwłaszcza późną jesienią, gdy nadchodzi chłodna pogoda, wielu piłkarzy chroni głowy przed mrozem za pomocą sportowych czapek. A w bardzo upalną i najeżoną „udarem słonecznym” pogodę niektórzy bramkarze zdają się pamiętać czasy legendarnego bramkarza reprezentacji ZSRR Lwa Jaszyna i stoją w bramce w czapkach. Dokładniej w tzw. czapkach z daszkiem.
Sytuacja jest mniej więcej taka sama z rękawiczkami. Jedyna różnica polega na tym, że o ile zawodnicy polowi noszą wełniane rękawiczki wyłącznie w zimnych porach roku, aby nie zamarzać palców, to bramkarze na bieżąco stosują lateksowe rękawiczki, aby chronić te same palce przed kontuzjami podczas treningów i meczów.
