Z jakiegoś powodu piłka nożna nie jest uważana za sport dla kobiet. Tym, którzy są tego absolutnie pewni, nie wstydzi się na przykład fakt, że na świecie jest całkiem sporo kobiecych drużyn piłkarskich, a najlepsze drużyny narodowe biorą udział w igrzyskach olimpijskich i mistrzostwach świata. Dziewczyny też mają wystarczająco dużo argumentów przeciwko piłce nożnej. Wśród nich jest naprawdę niepodważalny: „Ponieważ go nie kochamy, nie lubimy go!”
Do piłki i od piłki
Przede wszystkim należy wyjaśnić, że na trybunach mniej lub bardziej konsekwentnie pojawiają się cztery główne kategorie dziewcząt. Pierwsza z nich z reguły jest dość młoda, nazywana jest „dziewczynami kibiców”. Druga grupa to żony i dziewczyny piłkarzy, które często przychodzą z konieczności i zwykle siedzą obok siebie. Trzecia składa się z dorosłych młodych kobiet, które odwiedzają stadion głównie po to, by „pokazać się i zobaczyć innych”.
Wreszcie czwarta grupa, najmniejsza, obejmuje tych, których przyciąga sama gra; kochać nie tylko siebie i graczy, ale także piłkę nożną. Wszystkie pozostałe dziewczyny, których nie da się wciągnąć do meczu lassem, dzielą się na jeszcze dwie „drużyny”. Wśród nich są panie, piłkarze i kibice, którzy otwarcie nie lubią.
Ale jest znacznie więcej takich, którym zupełnie obojętne są nawet tak z pozoru niezwykłe z męskiego punktu widzenia fakty, jak zorganizowanie olimpijskich turniejów kobiecej piłki nożnej. Albo obecność wielu dziewczyn na trybunach podczas ostatnich mistrzostw świata w Brazylii. Ale na pewno nie dają przykładu do naśladowania: „Są przetrzymywani, więc co z tego? Mistrzostwa Świata? A co mnie obchodzi? Dziewczyny na trybunach? Ich problem. Nie chcę i nie patrzę, nie ma zainteresowania i czasu”.
„A Baba Jaga jest przeciw!”
A co z tymi paniami, które poważnie uważają piłkę nożną za jedną z najpopularniejszych perwersji na świecie, a niemieckiego bramkarza Neunera nie można odróżnić, ku rozczarowaniu współmałżonka lub przyjaciela, od brazylijskiego napastnika Neymara? Jaki jest powód takiej obojętności, a nawet negatywności? Jest wiele opinii na ten temat, zazwyczaj nie pokrywają się one wśród kobiet i mężczyzn.
Dwie ostatnie grupy mają więcej niż wystarczającą liczbę argumentów, aby wyjaśnić swoje pryncypialne stanowisko. Największą popularnością cieszy się między innymi niechęć do uznawania piłki nożnej za sport „kobiecy”, jak np. pływanie synchroniczne czy gimnastyka artystyczna. Z ich niemal teatralnym wyglądem, jasnymi światłami, piękną muzyką i eleganckimi strojami kąpielowymi. W końcu to piłka nożna dla chłopców od dzieciństwa, znane i zrozumiałe zajęcie, zwykle nie grają w „lalki” i „klasyki”.
A większość kobiet ma zupełnie inne żywotne zainteresowania i pasje, piłka nożna ich w żaden sposób nie dotyczy. Przy nim panie są niewygodne, a nawet znudzone. Ponadto w świadomości wielu z nich piłka nożna kojarzy się z czymś negatywnym również dlatego, że mężczyźni uwielbiają ją oglądać, pijąc dużo piwa i krzycząc głośno w każdej niebezpiecznej chwili, czasem nieprzyzwoitej. W tym samym czasie wszyscy i wszyscy na świecie zostają zapomniani, w tym rodzina. Co z punktu widzenia wielu żon i córek jest sprzeczne ze zdrowym rozsądkiem.
Brudne światło "Rubin"
Nie lepiej sytuacja wygląda na stadionach, zwłaszcza rosyjskich. Dobrze wychowana młoda dama, o ile oczywiście nie jest żoną zawodnika jednej z uczestniczących drużyn, a nie dziennikarką sportową, to mało realistyczne jest wniesienie pięknego ramienia na arenę. Nie chodzi nawet o to, że siedzenie dłużej niż dwie godziny na otwartym stadionie io każdej porze roku jest niewygodne i niewygodne: zakurzone, wilgotne, wietrzne, gorące/zimne, niezbyt czyste, są gwizdy i przekleństwa dookoła, uwaga na twoje piękno nikt nie zwraca.
Jednym z ważnych negatywnych punktów są zasady, które są bardzo niezrozumiałe dla większości dziewcząt. Jak sama dwugodzinna gra i wchodzenie i wychodzenie ze stadionu. Flary, bomby dymne, bójki, pandemonium, rewizje, kontrole bagażowe, ogromne konie policyjne, oddziały prewencji z pałkami - to wszystko są niezmienne i niezbyt atrakcyjne atrybuty współczesnego rosyjskiego futbolu.
Tak więc latem 2014 roku w całej Rosji zagrzmiał skandal, który miał miejsce w Kazaniu przed meczem z udziałem miejscowego Rubina i moskiewskiego Spartaka. Policja, pozwalając kibicom Moskwy, wśród których było wiele dziewcząt, wejść na podium, nie tylko przeszukała te ostatnie, ale również zażądała rozebrania się do naga. W przeciwnym razie grozi zakazem przejścia.
Ciekawe, że policjanci, za którymi kilka dni później wstawiali się najwyżsi urzędnicy MSW Tatarstanu, swoje nielegalne działania tłumaczyli walką o bezpieczeństwo i zwalczaniem chuligaństwa piłkarskiego. Nawet nie przepraszając urażonych dziewcząt, które pisały zeznania do sądu. Więc kto po takim wydarzeniu odważy się wrócić na tak „gościnną” arenę?
