Słowo „drybling” pochodzi od angielskiego dryblingu, co oznacza „drybling”. W niektórych sportach termin ten oznacza sportową technikę dryblingu, która pozwala ominąć przeciwnika bez łamania reguł gry.
W piłce nożnej drybling to drybling piłki obok stopy w ruchu. W koszykówce kozłowanie piłki z regularnymi uderzeniami w podłogę i zmienianiem rąk. W piłce ręcznej – tak samo jak w koszykówce, ale zmiana ręki jest zabroniona.
Drybling w piłce nożnej
Dryblowanie piłki w ruchu w bliskiej odległości od stopy pozwala zawodnikowi na nieoczekiwaną zmianę kierunku ruchu piłki pod kątem do 90 stopni, co umożliwia wykonywanie nieoczekiwanych dla przeciwnika manewrów, skutecznie omijając obrońcę. Tę zmianę kierunku piłki można osiągnąć zarówno wewnętrzną, jak i zewnętrzną krawędzią stopy, a nawet podeszwą. Drybling pozwala graczowi będącemu w posiadaniu piłki na gwałtowne przyspieszenie z miejsca lub odwrotnie, nagłe zatrzymanie się po biegu, pełną kontrolę nad piłką, a także wykonywanie różnych zwodów (ruchy zwodnicze).
Wszystkie gwiazdy futbolu – Pele, Maradona, Rivaldo, Ronaldo, Messi – doskonale opanowały drybling futbolowy, umiejętnie przerzucając piłkę z nogi na nogę, dokonując zwodów i oskrzydlając zawodników drużyny przeciwnej. Aby opanować drybling, początkujący piłkarz powinien najpierw doskonale opanować technikę dryblingu piłki zarówno lewą, jak i prawą nogą.
Drybling w koszykówce
Drybling w koszykówce, podobnie jak podanie go, to główne techniczne elementy gry. Samo drybling może być szybkie, wolne lub połączone.
Drybling to drybling piłki z małą prędkością, gdy ciało, ramię lub wolną rękę zasłaniają ją przed przeciwnikiem. Często przy dryblingu stosuje się nie tylko dryblowanie piłki przed sobą, ale także drybling za plecami, między nogami, stosowanie nieoczekiwanych zwrotów podczas dotykania przeciwnika.
Zazwyczaj podczas dryblingu piłka jest dotykana tylko opuszkami palców, jak najbliżej podłoża, z nieoczekiwanymi zmianami tempa dryblingu. Z tego powodu przeciwnikowi trudno jest przechwycić piłkę, a przed kozłującym otwierają się okazje do podania, rzutu lub podania.
Do najbardziej znanych mistrzów dryblingu w koszykówce należą Allen Iverson, Steve Nash, Tony Parker.
Drybling w piłce wodnej
W water polo drybling to technika, w której gracz czołga się, a piłka jest kozłowana czołem lub nosem. Albo piłka jest dryblowana przez falę nosową i korygowana za pomocą głowy.
W przeciwieństwie do zwykłego czołgania się, w water polo głowa jest uniesiona wysoko nad głowę, aby gracz mógł zobaczyć wszystko, co dzieje się przed nim. W tym przypadku zakres skoków staje się nieco krótszy, a ich częstotliwość jest wyższa. Częstsze uderzenia utrzymują piłkę pod kontrolą. Prędkość pływania nie powinna różnić się od prędkości pływania bez piłki.
