Kiedy wszystko dookoła denerwuje, czekolada staje się niezastąpionym przyjacielem, bóle brzucha, pleców, na przemian płacz i śmiech bez wyraźnego powodu, werdykt może być tylko jeden: niedługo miesiączka. Wydawałoby się, jakie są zalety tego okropnego PMS? Jak się okazało, to właśnie w tym czasie wytrzymałość jest u szczytu. Zastanawiam się, dlaczego tak jest?
Nie jest tajemnicą, że prawie wszystkie zmiany (zarówno dobre, jak i złe) zachodzące w naszym ciele są w jakiś sposób związane z poziomem hormonów. Jest całkiem logiczne, że wahania poziomu hormonów w trakcie cyklu miesiączkowego również zwiększają lub zmniejszają efektywność ćwiczeń na sali fitness. Dlatego dla kobiet prowadzących aktywny tryb życia tak ważne jest zaplanowanie procesu treningowego, kierując się właśnie indywidualnym cyklem menstruacyjnym. To znacznie zwiększy zwrot z każdego treningu i nie zmarnuje ani jednej minuty.
Sugeruje się, aby jako podstawę przyjąć średni cykl menstruacyjny wynoszący 28 dni, ale możesz obliczyć czas trwania każdej fazy indywidualnie dla siebie.
Faza I: dni 1-13
Najlepszy czas na obciążenia. Pierwsze dwa tygodnie cyklu – faza niskiego poziomu hormonów, kiedy kobieta jest najbardziej „jak mężczyzna”., czas ustanowić nowy rekord życiowy.
II faza: dni 14-20
Mniej więcej w tym czasie pojawia się owulacja. Wytrzymałość gwałtownie spada, zdrowie się pogarsza. Kobiety stają się bardzo wrażliwe na najmniejsze zmiany poziomu hormonów, czują się senne i opuchnięte. Z reguły stan ten trwa kilka dni i przypada właśnie na te dwa tygodnie cyklu. Nie musisz się martwić, ale ważne jest, aby poprawnie obliczyć obciążenie. W tym okresie lepiej jest wykluczyć duże obciążenia z programu treningowego i spróbować popracować nad rozwijaniem elastyczności. Ćwiczenia wytrzymałościowe również nie przyniosą oczekiwanych rezultatów, ponieważ czas po owulacji nie jest najlepszym czasem na takie treningi. Najważniejsza rzecz do zapamiętania:
Faza III: dni 21-28
Poziom estrogenu i progesteronu gwałtownie rośnie, pozostawiając kobiety „nie na miejscu”. Wyczerpanie, zmęczenie to dość typowe objawy tej fazy cyklu. Poziom aktywności spada (ale nie martw się, to tylko przez tydzień!), temperatura ciała wzrasta o około 0,4 stopnia (a więc także wrażliwość na ciepło), sen często staje się gorączkowy, a komfortowa intensywność cardio spada z powodu blokady estrogenu dostęp do węglowodanów. Ponadto dramatycznie zwiększa się zniszczenie tkanki mięśniowej, a organizm potrzebuje więcej czasu na regenerację. W tym okresie bardzo trudno jest utrzymać zwykły poziom aktywności.
