Światowy Dzień Kolarstwa obchodzony jest 3 maja. Dziś jest to pojazd powszechny, niedrogi i przyjazny dla środowiska. Skąd wziął się ten dwukołowy pojazd i kto go wymyślił?
Kiedyś rowery różniły się od tych, do których jesteśmy przyzwyczajeni dzisiaj. Pierwszy prototyp roweru można uznać za czterokołowy wynalazek włoskiego Giovanniego Fontany. Pojazd ten nie stał się jednak popularny. Poniższe informacje o rowerach zarejestrowano dopiero 400 lat później. Brak koni spowodował powrót do pomysłu wynalezienia nowego pojazdu.
W 1813 roku Karl von Drez wprowadził czterokołowe urządzenie zwane „maszyną biegową”. Zmodyfikowany wynalazek przedstawił po 5 latach. Stał się już bardziej prototypem nowoczesnego roweru: dwa koła, drewniana rama, kierownica i skórzane siodełko. Pojazd ważył 23 kilogramy. W przeciwieństwie do współczesnych, ówczesny rower nie miał pedałów, przez co bardziej przypominał dzisiejszy „rowerek biegowy”.
Od czasu wynalezienia Karla von Dreis rower przeszedł wiele zmian. Tak więc w latach 60. XIX wieku koła stały się stalowe, pojawiły się pedały. Rower został jednak uznany za niebezpieczny, ponieważ nie miał układu hamulcowego. Sama nazwa „rower” została wymyślona przez wynalazcę z Francji Josepha Nilseforta. Rower otrzymał pedały na początku lat 40. XX wieku. Wynalazek dostarczył wraz z nimi szkocki kowal Kirkpatrick Macmillan. Rezultatem jest pojazd, który wygląda jak nowoczesny rower. Różniło się jednak procesem jazdy – pedały rowerowe trzeba było wciskać.
W 1845 roku inżynier z Wielkiej Brytanii Thompson opracował i otrzymał patent na pompowaną oponę do kół, a 7 lat później francuski wynalazca włożył pedały na przednie koło pojazdu, który musiał być skręcany. Rower, podobny do współczesnego, został stworzony przez mistrza w 1863 roku. Masową produkcję tego pojazdu rozpoczęli wspólnie bracia Olivier, będący przemysłowcami i inżynierem Pierre Michaud. To właśnie ten ostatni wynalazł zastąpienie drewnianej ramy metalową.
Uważa się, że samą nazwę „rower” pojazdowi nadał inżynier. W 1969 roku, aby przyciągnąć ludność do wynalazku, postanowiono zorganizować wyścigi rowerowe na drogach Francji. Zwrócono uwagę, że sterowanie konstrukcją jest dostępne z „siłą słonia i zwinnością małpy”. Z biegiem czasu pojazd był ulepszany, zaczęto go robić głównie z metalu, na koła nałożono gęstą gumę, z rur wykonano ramy i wydrążone widły.
W 1879 r. angielski wynalazca Hillman zaczął sprzedawać w całości metalowe rowery z wysokimi kołami. Rozmiar przedniego koła był dwukrotnie większy niż tylnego. Rowery te nazywano „groszówką”. Były niebezpieczne, więc z biegiem czasu wynalazek zaczęto produkować z tymi samymi kołami o niezbyt dużej średnicy.
W 1884 roku John Kemp, wynalazca z Anglii, stworzył nowy model roweru, który nazwał „łazikiem” (przetłumaczony jako „włóczęga”, „wędrowiec”). Co ciekawe, wynalazca stworzył później firmę Pover Company, która wyrosła na gigantyczny koncern samochodowy. Nowy model roweru znalazł przekładnię łańcuchową na tylnym kole, rowerzysta zaczął siadać między kołami o równej średnicy. W przyszłości łaziki zaczęły się poprawiać.
W 1888 roku pojawiły się nadmuchiwane opony z gumy, w 1898 roku pedały hamulca. Na początku XX wieku rowery miały mechanizm zmiany biegów. Wreszcie w 1950 roku, dzięki włoskiemu kolarzowi Tullio Campagnolo, pojawił się nowoczesny mechanizm.
W XXI wieku bardzo popularne stały się rowery. Kolarstwo rozwija się w miastach i dołącza do niego coraz więcej osób. Trudno sobie wyobrazić, że rower był wcześniej uważany za niewygodny i niebezpieczny środek transportu.
