Szachy były i pozostają jedną z najlepszych gier intelektualnych. Ich zalety są niezaprzeczalne. Ta gra jest doskonałym „ćwiczeniem” dla mózgu, synchronizującym jego półkule.
Korzyści z szachów
Szachy odegrały znaczącą rolę w rozwoju wielu obecnie znanych naukowców, polityków, filozofów, artystów i muzyków. Ich zdolność do synchronizacji półkul mózgu, przyczyniająca się do jego harmonijnego rozwoju, jest praktycznie bezcenna. Podczas gry w szachy używane jest zarówno myślenie abstrakcyjne, jak i logiczne. Lewa półkula odpowiada za komponent logiczny, prawa półkula odpowiada za „zagrywanie” opcji i modelowanie globalnej sytuacji na planszy. Komponent mnemoniczny szachów jest również bardzo ważny, ponieważ gracze wykorzystują zarówno pamięć krótkotrwałą, jak i długotrwałą w zakresie informacji cyfrowych, wizualnych i kolorowych.
Ważna umiejętność przewidywania wydarzeń, obliczania opcji i wyników, wykonywania znaczących ruchów i podejmowania szybkich decyzji - wszystkie te umiejętności nabywa szachista. Im wcześniej człowiek zaczyna grać w szachy, tym większy ma wpływ na jego rozwój, zarówno osobisty, jak i intelektualny. Szachy rozwijają myślenie dziecka, poprawiają koncentrację i pamięć. Ponadto tworzą stabilność emocjonalną, twardą wolę i pragnienie zwycięstw. Nieuchronne porażki uczą przegrywać z godnością, traktują siebie z odpowiednią krytyką, analizują działania, czerpią ważne doświadczenia nawet z porażki.
Najkrótszą możliwą partią szachową jest tak zwany „głupi mat”, który składa się tylko z dwóch ruchów.
Szachy są szczególnie polecane osobom nerwowym i niecierpliwym, ponieważ uczą cierpliwości i wytrwałości. Ponadto bardzo przydatna jest dla nich zmiana okresów aktywnej aktywności mózgu i okresów relaksu.
Szkoda szachów
Niestety, jak prawie wszystko na tym świecie, szachy mają szereg wad. Z poważną pasją do tej gry osoba prowadzi siedzący tryb życia. Często osoby z rozerwanym układem nerwowym nie przeżywają dobrze przegranych, zwłaszcza jeśli od razu padną na zbyt silnego przeciwnika. Wtedy mogą stać się melancholijni lub zniechęceni. Zbyt długa seria porażek bez ani jednego zwycięstwa może doprowadzić do rozwoju depresji.
Dzieci pasjonujące się szachami często zapominają o potrzebie rozwoju fizycznego i wzmacniania układu mięśniowo-szkieletowego. Stereotyp, że szachiści to szczupli ludzie w okularach, którzy w żadnej sytuacji nie potrafią się bronić, nie wziął się znikąd.
Próbując połączyć rozwój fizyczny i intelektualny, powstała szachownica. Zawody szachowo-bokserskie na przemian na ringu i rundy na szachownicy.
Jeśli więc uważasz szachy nie za profesjonalne boisko, ale za intelektualny symulator, nie powinieneś zapominać o innych aspektach życia.
