Wraz z nadejściem sezonu zimowego i pojawieniem się lodu znacznie wzrasta liczba próśb obywateli o pomoc medyczną. W tym przypadku głównym powodem uzyskania złamań i zwichnięć jest niemożność prawidłowego upadku.
Umiejętność prawidłowego upadku może się przydać w różnych sytuacjach. Nauka techniki właściwego upadku nie jest łatwa, zajmie dużo czasu. Głównym wyzwaniem jest nauczenie ciała spontanicznej pracy, prawidłowego reagowania w szybko zmieniającej się sytuacji. To jedno, kiedy upadasz na miękką matę na siłowni, po wcześniejszym przygotowaniu i zgrupowaniu. Co innego, gdy upadek staje się zupełnie nieoczekiwany. Naukę spadania należy rozpocząć na siłowni, rozkładając miękką matę. Alternatywnie, w ciepłym sezonie, możesz ćwiczyć na świeżym powietrzu, na miękkiej trawie. Pierwsze ćwiczenie wygląda następująco: z pozycji kucznej (ręce przed klatką piersiową) delikatnie przewróć się na plecy. W momencie, gdy łopatki dotkną ziemi, uderz w nią dłońmi, ramiona lekko rozciągnięte na boki. Im silniejszy spadek, tym bardziej aktywna jest bawełna. Ta akcja wzmacnia umiejętność samoasekuracji. Drugie ćwiczenie: opadnij na bok. Kucanie, na przemian padaj w lewo i w prawo. Kiedy spadasz w lewo, klaszcz w ziemię tylko lewą ręką, gdy spadaj w prawo, używaj prawej. Zwróć uwagę na to, że ręka nie jest sztywno podstawiona pod opadające ciało, nie próbuje jej zatrzymywać, to bezpośrednia droga do kontuzji. Kucając, wyciągnij ręce przed siebie, lekko zgięte w łokciach, a następnie opuść się na bok – np. w prawo. Upadasz na prawą stronę, podczas gdy prawa ręka uderza w podłogę, przejmując część ciężaru ciała. Jednocześnie ręka jest przed tobą, a nie pod ciałem, ten moment jest bardzo ważny. W momencie upadku lewa ręka dotyka podłogi przed prawym barkiem, również przyjmując na siebie część ciężaru. Przy odrobinie praktyki możesz zrozumieć tajniki prawidłowego stylu upadku. Trzecie ćwiczenie: przewrót do przodu nad głową. Przykucnij, a następnie delikatnie pochyl się do przodu, dotknij ziemi dłońmi i wykonaj salto. W momencie, gdy plecy dotkną ziemi, uderz w ziemię dwiema dłońmi, wykonując samoasekurację. Czwarte ćwiczenie: salto przez ramię. Jest to jedno z głównych ćwiczeń, opanowanie go daje bardzo szeroki wachlarz umiejętności do prawidłowego upadku. Jest podobny do poprzedniego, ale rolka jest wykonywana przez prawe (lewe) ramię. Podczas wykonywania tego ćwiczenia ważne jest, aby nauczyć się prawidłowo trzymać ręce. Przewrót przez prawe ramię wykonuje się w następujący sposób: przykucnij (możesz oprzeć się na jednym kolanie), dotknij rękami ziemi przed sobą. W tym przypadku prawa dłoń znajduje się z przodu, lewa za nią. Palce prawej dłoni skierowane są w lewo - to znaczy jest zwrócone w bok (kciuk jest skierowany do ciebie). Lewa dłoń jest zwrócona w ten sam sposób, ale w prawo. Mając prawidłowo ułożone dłonie, przeturlaj się do przodu, podczas gdy rolka biegnie wzdłuż prawego ramienia. Na koniec najazdu samodzielna asekuracja. Podczas wykonywania ćwiczenia ważne jest, aby uzyskać płynny, ciągły, miękki przewrót. Najlepiej zacząć ćwiczenie stojąc na lewym kolanie. Podczas wykonywania ćwiczenia zwiększaj bezwładność salta tak, aby wystarczyło przyjąć tę samą pozycję na kolanie. Dalszy rozwój zdolności do upadku sprowadza się do zwiększania wysokości upadku. Można również ćwiczyć skakanie z „rybą” nad przeszkodami z najazdem i stójką. Przydaje się ćwiczenie skoków z wysokości około kilku metrów: lądujesz na nogach (część bezwładności skoku jest akceptowana), następnie obie dłonie dotykają ziemi, dłonie gaszą jeszcze trochę bezwładności, a następnie przewracają się ramię i zejdź do pozycji. Prawidłowe użycie tej techniki pozwoli skakać nawet z odpowiednio dużej wysokości bez ryzyka kontuzji. Należy pamiętać, że przy skoku z wysokości ważny jest ruch do przodu – należy stykać się z podłożem stycznie, gasząc siłę uderzenia podczas toczenia. Jeśli po prostu zeskoczysz pionowo w dół, cios będzie bardzo silny, znacznie trudniej będzie go ugasić. Dlatego skacząc z wysokości zawsze mocno się odpychaj, nabierając prędkości poziomej, pomoże to uniknąć kontuzji.
