Żabka to jedna z najstarszych metod pływania, której historia sięga kilku tysiącleci. Oczywiście nie od razu zaczęto nazywać stylem klasycznym. Samo słowo ma francuskie pochodzenie, pojawiło się w XX wieku i oznaczało po prostu główny sposób poruszania się w wodzie za pomocą rozłożonej broni. Ciekawe, że styl ten był kiedyś nazywany również „żabą” dla podobnego sposobu poruszania się ludzkich rąk i łap płazów, a także „rosyjskim”, ponieważ był to charakterystyczny element sowieckiej szkoły pływania. Czym więc jest styl klasyczny?
Instrukcje
Krok 1
Przyjmuje poziomą pozycję ciała pływaka, na brzuchu. Ruch wykonywany jest zarówno rękami, jak i nogami. Co więcej, muszą poruszać się w określonej synchronizacji.
Krok 2
W przeciwieństwie do czołgania się czy motyla, kończyny ciała podczas ruchu nie wychodzą na powierzchnię wody - poruszają się jakby na bok, tj. huśtawki (lub smugi) występują w płaszczyźnie poziomej.
Ta metoda ruchu ułatwia początkującym przejście od pływania „jak pies” do stylu klasycznego.
Krok 3
Do pozycji wyjściowej należy rozciągnąć ciało, zgiąć ręce w łokciach tak, aby ręce były blisko głowy, a nogi zgiąć w kolanach: ponadto stopy powinny być rozstawione w większej odległości od siebie. odległość niż same kolana.
Krok 4
Następnie następuje rozłożenie rąk w płaszczyźnie poziomej: uderzenie można wykonać zarówno z dłońmi skierowanymi do siebie, jak i zwróconymi na zewnątrz. Po ruchu ramion powinno następować wyprostowanie nóg. W efekcie ciało pływaka powinno być w pełni rozciągnięte na kilka sekund, łącznie z wyprostowanymi kończynami.
Krok 5
Dzięki temu szarpnięciu ciało jest w stanie poruszać się przez pewien czas, jakby ślizgając się bez pomocy nowych ruchów. Gdy opór wody wytłumi ruchy ciała, należy ponownie wrócić do pozycji wyjściowej i powtórzyć odpowiednie wymachy.
Krok 6
Głowę należy również trzymać w wodzie, unosząc ją w fazie, w której ramiona opadają wzdłuż ciała po udarze. Z reguły wdech odbywa się odpowiednio przez usta, a wydech przez nos.