Wśród wielu sportów amatorskich nordic walking wyróżnia się oryginalnością. Istotą takiego chodzenia jest wędrówka po specjalnych kijkach przypominających kijki narciarskie. Ten stosunkowo nowy sport szybko stał się popularny i jest szeroko rozpowszechniony wśród osób pragnących prowadzić zdrowy tryb życia.
Nordic walking w kulturze europejskiej
Skandynawski marsz, zwany też nordic walking lub fiński marsz, jako samodzielny rodzaj amatorskiego sportu pojawił się oficjalnie piętnaście lat temu. Pomysł połączenia pieszych przejść z podparciem na kijach przyszedł do głowy fińskim narciarzom, którzy poruszając się po okolicy korzystali z tradycyjnego sprzętu narciarskiego.
Okazało się, że letni trening, który symuluje jazdę na nartach, znacząco podnosi wyniki sportowców podczas zimowych zawodów.
Inicjatywę profesjonalnych sportowców szybko podchwycili miłośnicy spacerów rekreacyjnych. Skandynawski lub nordic walking szybko rozprzestrzenił się w Skandynawii i Europie. Ten sport stosowany zyskał szczególną popularność w Niemczech, gdzie pojawiły się specjalne tory do takiego chodzenia.
Dziś nazwa „Nordic walking” jest opatentowana, opracowano uniwersalne podręczniki dla tego typu ruchu. Udoskonalenie kijków narciarskich, które teraz wygodnie trzyma się w dłoni, tworzenie specjalnych symulatorów i inne wynalazki nadały nowy impuls rozwojowi chodzenia z kijkami. Wszędzie organizowane są sekcje i kluby fanów tego sportu.
Korzyści z nordic walking
Badania przeprowadzone przez niemieckich naukowców ujawniły wysoki potencjał zdrowotny skandynawskiego spaceru. Podczas chodzenia z podparciem na kijach mięśnie ramion, obręczy barkowej i górnej części pleców są doskonale wytrenowane, natomiast podczas normalnego chodzenia lub biegania te grupy mięśni prawie nie są zaangażowane. Opierając się na kijach, sportowiec zmniejsza obciążenie nóg, stawów biodrowych i kolanowych. Dzięki temu możemy polecić nordic walking osobom cierpiącym na schorzenia stawów i układu mięśniowo-szkieletowego.
Chodzenie na kijach wykorzystuje prawie wszystkie główne grupy mięśniowe, dzięki czemu spala się tyle samo kalorii, co np. boks czy ćwiczenia na maszynach. Dlatego nordic walking polecany jest osobom, które mają tendencję do nadwagi i chcą szybko schudnąć.
Regularny trening rozwija koordynację ruchów i poczucie równowagi, a także wyraźnie poprawia postawę. W przeciwieństwie do narciarstwa na śniegu, nie musisz tu często spadać. Nordic walking zapewnia komfort podczas treningu marszowego, nawet jeśli wspinasz się pod górę. Ten spacer jest wszechstronny i odpowiedni dla osób w każdym wieku i o różnym poziomie sprawności.
Przeciwwskazaniem do tego typu aktywności fizycznej mogą być jedynie ostre choroby zakaźne lub zaostrzenie przewlekłych dolegliwości.
Skandynawska technika chodzenia
Nordic walking ma swoje zasady i techniki. Z zewnątrz bardzo przypomina tradycyjne spacery. Ramiona, nogi i ciało poruszają się synchronicznie i swobodnie. Podczas ruchu zaleca się stawianie stopy na pięcie, a następnie przeniesienie ciężaru ciała na palce. Ruchy powinny być płynne, nie należy szarpać kończynami i szarpać kijami.
Przed rozpoczęciem ruchu jedno z ramion jest lekko zgięte w łokciu i lekko pociągnięte do przodu. W takim przypadku kij powinien znajdować się pod pewnym kątem do podłoża. Drugą rękę zgiętą w łokciu należy trzymać na wysokości stawu biodrowego, kierując kij do tyłu. Jeśli uczysz w grupie, zachowaj ostrożność i zachowaj dystans, aby szpiczasty kij nie zranił innych sportowców.
Ważne jest, aby wybrać odpowiednie tempo chodu. Chodzenie z kijami powinno być intensywniejsze niż normalne chodzenie. Szerokość kroku będzie określona przez zakres ruchu. Upewnij się, że obciążenie układu mięśniowo-szkieletowego i górnego kręgosłupa nie jest nadmierne. Gdy tylko zdasz sobie sprawę, że zaczynasz się dusić, zatrzymaj się i zrób sobie przerwę. Po przerwie ruch można kontynuować w wolniejszym tempie.
Istnieją różne opcje techniki kroków. Wskazane jest naprzemienne chodzenie między szybkim i wolnym chodzeniem, płytkimi i szerokimi krokami. Trenuj ciało do pracy w trybie pulsacyjnym, naprzemiennie z różną intensywnością obciążenia. Podczas chodzenia staraj się mocno stawiać stopę na ziemi, ale nie dawaj klapsów. Technika chodzenia zależy w dużej mierze od prawidłowej wysokości kijów. Jeśli są za długie, konieczne może być ich skrócenie. Odpowiednio dobrane wyposażenie i wyposażenie sprawią, że piesza wędrówka będzie nie tylko użyteczna, ale i komfortowa.
