Każdy rodzic wie, jak przydatne jest pływanie dla dzieci. Ale nie każdy wie, jak nauczyć dziecko pływać poprawnie, szybko i bez niepotrzebnego stresu.
Dzień dobry, drodzy czytelnicy. Ten artykuł zainteresuje rodziców, których dziecko boi się wody oraz tych, którzy chcą zapobiec rozwojowi tego lęku. Zastanowimy się nad możliwymi przyczynami tego lęku, dowiemy się, jak mu się oprzeć, jak możesz zapobiec wystąpieniu problemu. Przyjrzyjmy się najpierw możliwym powodom, dla których dziecko zaczęło bać się wody?
1. Złe doświadczenie. Na przykład w łazience mogła być kąpiel w zbyt gorącej wodzie, lub podczas wizyty w stawie dziecko mogło połknąć wodę, lub podczas zabiegów wodnych szampon dostał się do oczu maluszka, który zaczął „boleśnie gryźć”.
2. Złe skojarzenia. Dziecko mogło być w wodzie, gdy rodzice zaczęli mocno przeklinać, lub dziecko mogło mieć okropny sen bezpośrednio związany z wodą (na przykład matka tonęła). W takich sytuacjach nie dziwi fakt, że dziecko nabiera negatywnego skojarzenia.
3. Strach przed otwartą wodą. Wyjaśnia to fakt, że dziecko jest przyzwyczajone do zabiegów wodnych w spokojnej atmosferze w małym pokoju, w miejscu, w którym wszystko jest mu znane. Na nowym terytorium doświadcza paniki, a czasem przerażenia, zwłaszcza jeśli wokół jest dużo ludzi i jest dość hałaśliwych.
4. Przeniesienie obaw przez dziedziczenie. Jeśli rodzice dziecka sami boją się wody lub zbytnio martwią się, gdy pozwalają dziecku iść do basenu, dziecko może poczuć ich strach, a on sam zacznie się bać.
5. Strach przed nieznanym. Maluch potrafi wyczuć niebezpieczeństwo, gdy nie może dotknąć dna zbiornika lub nie widzi, co jest pod wodą.
Również strach przed nawodnieniem może być bezpośrednio spowodowany instynktem samozachowawczym.
Jak więc być?
Jeśli dziecko boi się wody, niezwykle ważne jest, aby potraktować ten problem ze zrozumieniem, nie śmiać się z dziecka, nie mówić, że zachowuje się śmiesznie, że jego strach jest nieuzasadniony. Musisz podejść do tego problemu z całą odpowiedzialnością, zrobić wszystko, co w Twojej mocy, aby zmienić nastawienie malucha do żywiołu wody. Zastanówmy się, co zrobić dla rodziców, którzy mają podobny problem, co zrobić najpierw.
Zwróć uwagę, że zabawa może odwrócić uwagę malucha od obiektu strachu.
1. Jeśli dziecko boi się nie tylko otwartych zbiorników, ale także zabiegów wodnych w łazience, konieczne jest anulowanie kąpieli na kilka dni. Możliwe, że ten czas wystarczy, aby maluch przezwyciężył swój strach, po prostu zapomni o tym, co go przerażało lub powodowało dyskomfort.
2. Możesz spróbować wytłumaczyć dziecku powyżej pierwszego roku życia, że kąpiel nie zagraża jego życiu, pokazać, że jest przyjemna i przyjemna. Na przykład możesz kąpać ulubioną zabawkę swojego dziecka. Jeśli jednak w takim momencie zauważysz, że maluch zaczyna się martwić jeszcze bardziej, zrezygnuj z tego pomysłu, ponieważ może to jeszcze bardziej pogorszyć stan dziecka.
3. Dzieciakowi można zaproponować zabawę z wodą, na przykład wypuszczenie do wody gumowej kaczuszki lub łódki-zabawki. Jeśli pytanie dotyczy otwartych zbiorników wodnych, to spacerując po piaszczystej plaży można np. zacząć zbierać muszle lub kamyki. Wyjaśnij maluchowi, co wyrzuciło je z wody na brzeg, niech zrozumie, że pójście na plażę może być świetną zabawą.
4. Możesz spróbować pływać razem. Dziecko musi zanurzyć się w wodzie z jednym z rodziców. Ale tutaj musisz być ostrożny. Niedopuszczalne jest bardzo silne dociskanie malucha do siebie, ponieważ taki gest zostanie uznany za obecność zagrożenia i jeszcze bardziej przestraszy maluszka.
5. Istnieje możliwość, że dziecko przestraszy się zanurzeniem w wodzie bez ubrania. A jeśli tak jest w twoim przypadku? Zaproponuj maluchowi pływanie w majtkach i koszulce. Jeśli ta znajomość lub komunikacja się powiedzie, stopniowo ucz pływać bez ubrania.
6. Wchodząc na basen możesz zwrócić uwagę dziecka na to, jak inne dzieci wesoło pluskają się w wodzie. Pamiętaj, że maluchy uwielbiają naśladować swoich rówieśników.
7. Ze strachu przed zbiornikami czasami na ratunek przychodzi zakup nadmuchiwanego koła, zwłaszcza jeśli jest to wizerunek ulubionego bajkowego bohatera dziecka. Zadaniem rodziców jest wyjaśnienie przeznaczenia tego urządzenia, przekonanie malucha, że krąg mu pomoże.
8. Czasami strach może powstać nie przed kąpielą z wodą, ale bezpośrednio przed samym zbiornikiem do kąpieli. W takiej sytuacji można najpierw wprowadzić malucha do samej łazienki, otulić go, upewnić się, że jest bezpieczny.
9. Czasami strach jest bezpośrednio związany z pokojem, w którym kąpiesz dziecko. W takiej sytuacji wystarczy zmienić otoczenie, np. przenieść wannę z łazienki do sypialni lub odwrotnie. Możliwe, że z konkretnym pomieszczeniem wiążą się pewne negatywne skojarzenia.
10. Podczas kąpieli dziecko może być rozpraszane przez zabawę lub zabawki, aby nie myślało o przedmiocie swojego strachu.
11. Jeśli nie możesz samodzielnie uwolnić dziecka od strachu, musisz skontaktować się z doświadczonym psychologiem lub psychoterapeutą. Specjalista szybko ustali, co dokładnie spowodowało strach przed wodą, dobierze odpowiednią terapię.
Podczas nauczania ważne jest, aby zachować spokój, nie poganiać dziecka, nie podnosić głosu. Rodzic powinien być „kołem ratunkowym”, „przewodnikiem” w drodze w nieznane. Kiedy strach przed wodą zostaje w tyle, zaczynają się uczyć, jak utrzymać się na powierzchni. Nie powinieneś zwlekać z tym momentem, bo przyzwyczajasz się do przebywania w wodzie, dotykania dna.
Ale najlepszym sposobem jest wysłanie dziecka do profesjonalisty w swojej dziedzinie, czyli trenera pływania. Odnajdzie strach w twoim dziecku, razem z nim pokonają go. A twój maluch nauczy się pływać.
