Kto jest najlepszym piłkarzem na świecie lub w kraju? Odpowiedzi na to pytanie jest tyle, ile osób je zadaje. A każdy fan, zwłaszcza specjalista, ma wiele subiektywnych i obiektywnych argumentów. Klub piłkarski Zenit z Petersburga nie jest wyjątkiem, wielu znanych mistrzów może ubiegać się o nieoficjalny tytuł najlepszego gracza tylko w mistrzostwach Rosji (1992-2014).
Który zawodnik jest uważany za najlepszego?
W piłce nożnej, a właściwie we wszystkich wielkich dyscyplinach sportowych, nie ma jasnego kryterium, a także odpowiedzi na takie pytanie. Dla prostego wyliczenia powszechnie uznanych gwiazd, być może sam firmament nie wystarczy. Niektórzy eksperci wolą piękne skoki niezawodnych bramkarzy; drugich częściej cieszy się obstrukcją surowych obrońców; dla innych standardem umiejętności są filigranowe transmisje pomocników-dyspozytorów; a czwarty wchodzi na podium przede wszystkim ze względu na celne uderzenia napastników. A przede wszystkim jest czwartym na świecie.
Ani jednego ataku
– Atakowanie i zdobywanie bramek z pewnością nie jest złe, ale ważne są również cele w obronie i zamku. Tak właśnie myśli wielu kibiców klubu Zenit, którzy nie ograniczyli się do jednego lub czterech zawodników (pod względem liczby klasycznych ról piłkarskich), ale od razu głosowali na 33 kandydatów. Wśród nich jest trzech bramkarzy, dziewięciu pomocników i napastników oraz 12 obrońców różnych pokoleń.
Pięciu z nieoficjalnej listy „33 najlepszych graczy” gra w Zenit do dziś. Są to Alexander Anyukov, Andrey Arshavin, Alexander Kerzhakov, Wiaczesław Malafiejew i Anatolij Tymoszczuk.
Mistrzostwa Rosji: lata 90
Pierwsze mistrzostwa suwerennej Rosji odbyły się w 1992 roku. Nie przyniósł drużynie wielkiej sławy, drużyna Petersburga rozstała się z elitarną dywizją na trzy sezony. Najlepszym zawodnikiem "Zenitu" -92 należy uznać, ponieważ nie ma oficjalnych danych, napastnik Kulik, który wyróżnił się 13 razy w 30 meczach mistrzostw. On, podobnie jak jego koledzy z drużyny w linii ataku Dmitriev i Zazulin, byli liderami podczas pobytu drużyny w pierwszej lidze.
Zenit uczcił swój powrót do ekstraklasy pojawieniem się nowych liderów. Najlepsi w 96. sezonie, oprócz regularnie strzelającego gola Kulik, byli obrońca Bokov i napastnik Zubko, który zadebiutował w petersburskim klubie.
Wśród tych, którzy prowadzili swoich kolegów z drużyny pod koniec XX wieku, można wyróżnić całą grupę piłkarzy godnych miana najlepszych, nie tylko w jednym sezonie. Wśród nich są gracze o różnych rolach - bramkarz Bieriezowski, obrońca Kondraszow, pomocnicy Gorszkow i Kobelew, napastnicy Panow i Popowicz.
Alexander Panov wszedł do historii narodowej piłki nożnej w zaledwie 90 minut. Po strzeleniu dwóch bramek mistrzowi świata reprezentacji Francji 5 czerwca 1999 roku w Paryżu został pierwszą gwiazdą meczu, który zakończył się rewelacyjnym zwycięstwem Rosjan 3:2.
2000s
Fani Zenitu powitali początek nowego stulecia z nieskrywanym optymizmem. I nie chodzi tylko o wyniki drużyny, która tylko raz w ciągu dziesięciu sezonów spadła poniżej szóstego miejsca i zdobyła pięć medali, w tym dwa złote. Znacznie bardziej fanom klubu spodobał się występ całej grupy młodych piłkarzy. W tym uczniowie szkół petersburskich, które szybko przekształciły się w pełnoprawne gwiazdy na skalę ogólnorosyjską.
Wielu ekspertów uważa za najlepszego bramkarza Małafiejewa, obrońcę Anyukowa, pomocników Bystrowa, Denisowa i Radimowa, napastników Arszawina i Kerżakowa. W gwiazdorskiej drużynie początku 2000 roku warto też dodać obrońcę Hovsepiana, Chavbekova, Zyrianova i Tymoshchuka, napastnika Pogrebniaka oraz licznych obcokrajowców z dalekiej zagranicy.
Wraz z pojawieniem się w klubie dużej rosyjskiej korporacji przemysłowej i silnych zagranicznych trenerów, kręgosłup Zenita stanowili legioniści bardzo wysokiej klasy. Takich jak napastnik reprezentacji Brazylii Hulk czy zawodnik reprezentacji Portugalii Danny. Niemniej jednak wśród Rosjan są tacy, którzy zasługują na miano najlepszego gracza tego okresu. Należą do nich w szczególności kapitan reprezentacji Rosji, pomocnik Szyrokow, który w 2013 roku został uznany za gracza numer 1 w kraju.
