Parkour, aktywnie chwytając w swoje szeregi coraz więcej młodych ludzi, otwiera przed człowiekiem niespotykane dotąd możliwości. Miejska sceneria jest zarośnięta nowymi kolorami i detalami, bo początkujący kreślarz widzi nie tylko zwykłe chodniki, ale także bardziej ekscytujące ścieżki do poruszania się. Po pewnym treningu nawet 3-metrowa ściana przestaje być zbyt poważną przeszkodą na drodze.
Instrukcje
Krok 1
Określ, która stopa jest wygodniejsza do odepchnięcia się od ściany. Dla wygody opisu w dalszej części prawa noga będzie uważana za nogę do biegania (tj. to ona pierwsza dotyka ściany).
Krok 2
Oblicz swoje kroki, aby osiągnąć maksymalną prędkość i być gotowym do skoku na ścianę. Kilka pierwszych kroków można wykonać zygzakiem - pozwoli to na zwiększenie dystansu przyspieszania.
Krok 3
Odepchnięcie od ziemi odbywa się lewą nogą. Zdaj sobie sprawę, że uzyskana prędkość i rozpęd na pewno „przeniosą” cię na ścianę, więc pchanie do przodu będzie błędem. Twoja lewa stopa daje Ci zapas na start, więc podnoś się tak bardzo, jak to możliwe. Nie zapomnij o prawidłowej technice skakania jedną nogą: najpierw rozprostuj kolano, a następnie wzmocnij skok stopami.
Krok 4
Prawa noga w momencie kontaktu ze ścianą jest odpowiednikiem sprężyny, która nabiera energii kinetycznej. Musisz zgiąć kolano na tyle, aby móc je ostro wyprostować, odpychając. W związku z tym zderzenie musi być absolutnie elastyczne: staraj się, aby delikatnie uderzyć nawet w najbardziej delikatną ścianę. Palec dotyka ściany nieco poniżej talii.
Krok 5
Skieruj wektor ruchu ciała pionowo w górę. Najmniejsze odchylenie wstecz jest krytycznym błędem. Zachowana jest technika skakania jedną nogą (tylko poprawka dotyczy powierzchni pchania): najpierw działa kolano, które z siłą prostuje nogę, wypychając cię do góry. Następnie pchnięcie następuje za pomocą palca.
Krok 6
Na idealnie płaskiej powierzchni drugi krok nie jest zalecany. W większości przypadków zapas energii nie wystarczy, aby pchnąć ponownie siłą, dlatego drugie dotknięcie ściany okazuje się jedynie hamujące (podnosząc lewą nogę do góry, zatrzymujesz się). Wskazane jest, aby zrobić to tylko wtedy, gdy pierwszy krok odbywa się w „zmiękczonych” warunkach (ściana składa się z kamieni, z których jeden tworzy mały krok).
