Kolarstwo torowe lub kolarstwo to letni sport olimpijski. Po raz pierwszy konkurs ten został włączony do programu olimpiady w 1896 roku. Po tym nastąpiła 16-letnia przerwa. Ale od 1912 roku kolarstwo torowe odbywa się regularnie.
Do 1988 roku w wyścigach rowerowych brali udział tylko mężczyźni. Na Igrzyskach Olimpijskich w Seulu kobiety również zaczęły rywalizować w tym sporcie.
Zawody dla mężczyzn odbywają się w następujących dyscyplinach: sprint, bieg indywidualny na dochodzenie, wyścig punktowy, sprint olimpijski, Madison, Keirin i bieg drużynowy na dochodzenie. Kobiety biorą udział tylko w zawodach w pierwszych trzech typach kolarstwa.
Sprint różni się tym, że na wynik ma wpływ czas, w którym zawodnik pokonuje ostatnie 200 m. Sprint olimpijski realizowany jest z udziałem trzyosobowej drużyny. Trasa, jaką powinni pokonać uczestnicy wyścigu to 750 m. Występy w tej dyscyplinie to bardzo ciekawy widok dla obserwatora. Aby uzyskać lepszą pozycję, sportowcy mogą użyć trudnej sztuczki zwanej „niespodzianką”. W tym samym czasie jeździec przepuszcza przeciwnika, zatrzymując się i balansując na swoim rowerze.
Wyścig pościgowy odbywa się na dystansie 4 km dla mężczyzn i 3 km dla kobiet. Jego celem jest pokonanie dystansu w jak najkrótszym czasie. Ponadto sportowiec musi dogonić przeciwnika. Zgodnie z systemem olimpijskim, ta konkurencja jest konkursem pucharowym.
Wyścig punktowy jest znacznie dłuższy: mężczyźni mają do pokonania 40 km, a kobiety 25 km. Zawodnicy otrzymują punkty za pierwsze miejsce na okrążeniach pośrednich. Co 10 okrążeń punkty przyznawane są 4 kierowcom, którzy jako pierwsi przekroczą linię mety. Za pierwsze miejsce przyznaje się 5 punktów, za drugie i trzecie - odpowiednio 3 i 2. Za czwarte miejsce zawodnik otrzymuje tylko 1 punkt.
Madison charakteryzuje się dowodzeniem. Dwóch zawodników musi pokonać dystans 60 km. Stają też przed zadaniem zdobycia jak największej liczby punktów w sprintach pośrednich. Konkurs ten bierze swoją nazwę od pierwszego miejsca, w którym się odbył - Madison Square Garden. Punkty przyznawane są co 20 okrążeń w taki sam sposób jak w wyścigu punktowym.
Z keirinem kolarze pokonują 5 i pół okrążenia po 250 m, najpierw na motocyklu, a potem rywalizują w sprincie. Na torze może jednocześnie przebywać od 6 do 9 uczestników. Pierwszy konkurs keirinów odbył się dopiero w 2000 roku w Sydney.
