Igrzyska Olimpijskie to najważniejsze i najbardziej popularne wydarzenia sportowe. Zdobycie tytułu zwycięzcy igrzysk olimpijskich to największy zaszczyt dla sportowca. Dość powiedzieć, że tytuł „mistrza olimpijskiego” jest tytułem dożywotnim, w przeciwieństwie do tytułu mistrza świata czy Europy.
Pierwsze wiarygodne dane dotyczące starożytnych igrzysk olimpijskich pochodzą z 776 r. p.n.e. Naukowcy znaleźli na jednej z marmurowych kolumn nazwisko Greka Koreba z Elis, który wygrał bieg w biegu, a także oznaczenie jego zawodu - kucharza. Najprawdopodobniej takie gry odbyły się na długo przed określoną datą, ale nie ma jeszcze na to wiarygodnego potwierdzenia.
Starożytni Grecy przywiązywali dużą wagę do rozwoju fizycznego. Poświęcali igrzyska bogom, a zawody zwykle nazywano nazwą miasta, w którym się odbywały. Były gry Nemean, Pythian, Isthmian. Ale najbardziej znaczące były te olimpijskie, ponieważ zostały zaaranżowane na cześć najwyższego bóstwa - Zeusa. Dlatego organizacja igrzysk olimpijskich stała się wydarzeniem o ogólnogreckim znaczeniu. Zwycięzca igrzysk olimpijskich (czyli inaczej „olimpijczyk”) stał się prawdziwym idolem w swojej ojczyźnie. Został uhonorowany jako bohater. Pomnik zwycięzcy zdobił główny plac miasta.
Początkowo był tylko jeden rodzaj zawodów – bieganie na dystansie 1 etapów (około 192 metry). Nawiasem mówiąc, stąd wzięło się słowo „stadion”. W konsekwencji wzrosła liczba rodzajów konkursów. Sportowcy rywalizowali w biegach dwudystansowych, pełnym rynsztunku bojowym, walce na pięści, zapasach, rzucaniu dyskiem i oszczepem oraz wyścigach rydwanów. Igrzyska Olimpijskie przyciągnęły ogromną liczbę widzów z całej Grecji. Na okres ich posiadania ogłoszono zawieszenie broni. Tylko wolni Grecy, pełnoprawni obywatele swoich państw – politycy mogli konkurować. Cudzoziemcy i niewolnicy byli surowo zabronieni. A kobiety nie mogły nawet być obecne na stadionie w roli widzów – za to groziła im kara śmierci.
Po podbiciu Grecji przez Rzym igrzyska olimpijskie zaczęły podupadać. A cesarz rzymski Teodozjusz generalnie zabronił ich przetrzymywania. Stało się to w 394 AD. I dopiero wiele wieków później, w 1896 roku, w Atenach odbyły się pierwsze wznowione igrzyska olimpijskie. Stało się to dzięki tytanicznej pracy barona Pierre'a de Coubertin i jego współpracowników.
