Wybitni sportowcy nie tylko wygrywają prestiżowe zawody, ale także dają dobry przykład młodemu pokoleniu. Leonid Zhabotinsky pozostał w historii sportu jako jeden z najpotężniejszych ludzi na świecie.
Trudne dzieciństwo
Wieloletnie obserwacje wskazują, że osobie wszechstronnej nie jest łatwo wybrać odpowiednią dziedzinę działalności. Ten problem często muszą być rozwiązane przez tych, którzy zamierzają poważnie zaangażować się w sport. W dzieciństwie chłopcy naśladują znanych sportowców. Jednak zrozumienie, że właśnie w takiej formie istnieje realna szansa na osiągnięcie wysokich wyników, przychodzi później. Leonid Zhabotinsky w okresie dojrzewania brał udział w zapasach, boksie i lekkoatletyce. Młody zawodnik wykazał się umiejętnościami w pchnięciu kulą, ale trenerzy widzieli w nim sztangistę.
Przyszły rekordzista i wielokrotny mistrz olimpijski urodził się 28 stycznia 1938 r. W chłopskiej rodzinie. Rodzice w tym czasie mieszkali we wsi Uspenka w obwodzie charkowskim. Trzy lata później mój ojciec został zaproszony do pracy w fabryce traktorów, która znajdowała się w regionalnym centrum. Kilka miesięcy po przeprowadzce wybuchła wojna, a rodzina Żabotinskich znalazła się na okupowanym terytorium. Po wyzwoleniu miasta Leonid poszedł do szkoły i zaczął uprawiać różne sekcje sportowe.
Rekordy triumfalne
Należy zauważyć, że chłopiec był zachęcany do uprawiania sportu przez swojego ojca. Kupił nawet przyszłemu mistrzowi rower wyścigowy, który w tamtych czasach kosztował dużo pieniędzy. Po ukończeniu siedmiu klas Leonid rozpoczął pracę jako stażysta w zakładzie traktorów w Charkowie. Żabotyński lubił pchnąć kulą. Spełnił nawet normę mistrza sportu. Jednak pod wpływem doświadczonego trenera skupił się na podnoszeniu ciężarów. W 1957 po raz pierwszy wziął udział w konkursie o mistrzostwo Ukrainy i zajął zaszczytne trzecie miejsce.
Cztery lata później Żabotinsky zajął drugie miejsce w mistrzostwach Związku Radzieckiego. A w 1963 roku ustanowił rekord świata w rwanie z wagą 165 kg. Na Igrzyskach Olimpijskich w Tokio Leonid, w ciężkiej walce z innym sowieckim sztangistą Jurijem Własowem, został absolutnym mistrzem. Zhabotinsky zdołał powtórzyć swoje osiągnięcie na Igrzyskach Olimpijskich w 1968 roku, które odbyły się w Mexico City. Sztangista planował wystąpić na kolejnych Igrzyskach Olimpijskich, ale kontuzja kręgosłupa nie pozwoliła mu na kontynuowanie kariery sportowej.
Osiągnięcia i życie osobiste
Po wyzdrowieniu Leonid Iwanowicz poświęcił wiele lat na trenowanie z młodymi sportowcami. Za wielki wkład w rozwój sowieckiego sportu został dwukrotnie odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy. Amerykański sportowiec, aktor i gubernator Arnold Schwarzenegger podziwiał osiągnięcia wielkiego sztangisty. Żabotinsky na zaproszenie Arnolda odwiedził go na amerykańskiej ziemi.
Życie osobiste legendarnego sportowca dobrze się rozwinęło. Leonid Iwanowicz i Raisa Nikołajewna spotkali się w 1969 roku. Spotkaliśmy się. Założyli rodzinę. Mąż i żona wychowali i wychowali dwóch synów, którzy poszli w ślady ojca.
Leonid Iwanowicz Żabotyński zmarł w styczniu 2016 roku po ciężkiej chorobie. Pochowany w mieście Zaporoze.
