Po sukcesie pierwszych igrzysk olimpijskich w Atenach Komitet Olimpijski pod przewodnictwem Pierre'a de Coubertin postanowił, że zawody będą regularne. Kolejne spotkanie sportowców z różnych krajów odbyło się w 1900 roku w Paryżu.
Postanowiono zorganizować drugie igrzyska olimpijskie równolegle z wystawą światową w Paryżu, aby przyciągnąć na nie więcej widzów. Jednak te zawody bardzo różniły się od współczesnych. Igrzyska odbywają się od kilku miesięcy, a historycy wciąż dyskutują o tym, jaka jest dokładna lista zwycięzców i konkursów na tę olimpiadę. Poziomu organizacyjnego tych gier również nie można porównać z późniejszymi czasami. Nadal nie było specjalnych rozliczeń dla zagranicznych sportowców, a także ceremonii otwarcia i zamknięcia igrzysk.
Na zawody pojechali zawodnicy z 24 krajów. Na igrzyskach po raz pierwszy reprezentowanych było 12 państw, w tym Imperium Rosyjskie. Ale na zawodach nie było sportowców z Afryki i krajów azjatyckich. Wyjątkiem był sportowiec z Indii, wówczas część Imperium Brytyjskiego.
Mistrzostwa odbyły się w 20 dyscyplinach sportowych. Wśród nich byli tacy, którzy zostali następnie wykluczeni z rywalizacji w ramach igrzysk, jak pelota baskijska.
Po raz pierwszy w rozgrywkach wzięły udział kobiety, co jak na tamte czasy było odważną decyzją ze strony organizatorów. W szczególności odbył się osobny turniej golfa kobiet. W krykieta grali na równi z mężczyznami, aw tenisie rywalizowały zarówno kobiety samotne, jak i deble mieszane.
Pierwsze miejsce pod względem liczby medali zajęła Francja, gospodarz zawodów sportowych. Największy sukces odnieśli francuscy wioślarze, strzelcy wyborowi i szermierze. Drugą była drużyna Stanów Zjednoczonych, już w tym czasie zyskująca status potęgi sportowej. Najwięcej medali otrzymali sportowcy z tego kraju. Z sukcesami występowali również golfiści, zarówno mężczyźni, jak i kobiety.
Sportowcy z Imperium Rosyjskiego byli reprezentowani tylko w dwóch dyscyplinach, szermierce i jeździectwie, i nie byli w stanie zdobyć medali.
