Bardzo ważne jest zrozumienie, że medytacja jest procesem naturalnym i harmonijnym. Nie powinno to stać się dla osoby, która ją praktykuje, czymś trudnym i nienaturalnym.
Wielu początkujących praktykujących medytację uważa, że muszą się w pewien sposób wysilić. Później, jeśli uda im się oswoić z medytacją „prawdziwej jogi”, czasami doznają nawet rozczarowania. Czekali na coś skomplikowanego i zawiłego, ale jak się okazało, wcale tak nie było.
Medytacja to naturalny proces, który w swojej charakterystyce bliższy jest dziecięcej zabawie niż ascetycznej praktyce, w której trzeba się bardzo wysilać.
Dzieci na przykład podczas zabawy mogą o czymś pomyśleć, pogrążyć się w swoich snach. Praktyka medytacji jest bardzo podobna do tego „zawodu”. Ale podczas tych pozornie prostych, tajemniczych procesów wewnętrznych zachodzą.
Jeśli postawimy sobie za cel zrozumienie, jak działają te głębokie procesy, powinniśmy zwrócić się do starożytnych traktatów jogicznych. Nie ma to znaczenia, czy rozumiemy, jak działa ten mechanizm, czy nie. Ważną rzeczą jest to, że jeśli będziemy praktykować medytację harmonijnie i regularnie, na pewno osiągniemy rezultat!
To, jak medytujemy, jest bardzo ważne. Pamiętamy, że to naturalny proces. Zaczynamy ćwiczyć tak, jak to możliwe. Stopniowo nasz umysł, który uwielbia wszystko kontrolować, uwolni swój uścisk. W bardziej zrelaksowanym stanie praktyka będzie znacznie bardziej produktywna.
Ważnymi celami praktyki medytacyjnej są właśnie umiejętność odprężenia umysłu, uwolnienia się od problemów i zanurzenia się w swoim wewnętrznym świecie. To od tej umiejętności będzie zależał twój sukces w praktyce medytacyjnej.
