Letnie Igrzyska Olimpijskie 1976 stały się jednymi z najbardziej reprezentatywnych pod względem liczby uczestników i liczby przyznanych nagród. Ponadto przeszły do historii igrzysk olimpijskich jako najdroższe.
Montreal zdobył prawo do organizacji Letnich Igrzysk Olimpijskich w 1970 roku, pomijając Los Angeles i Moskwę, których podania uznano za lepsze. Istnieje uzasadniona opinia, że Komitet Olimpijski wybrał Montreal, aby nie kłócić się z żadnym z supermocarstw.
Przygotowanie igrzysk trwało sześć lat i stało się jednym z najdroższych w historii ruchu olimpijskiego - na igrzyska wydano 5 miliardów dolarów, co przy obecnym kursie wymiany równa się 20 miliardom dolarów. Montreal popadł w długi, które spłacał do 2006 roku. Rekord Kanady został pobity dopiero w 2008 roku – na igrzyska olimpijskie w Chinach wydano około 41 miliardów dolarów.
Olimpiada została otwarta przez królową Elżbietę II. Ciekawa była ceremonia zapalenia płomienia olimpijskiego: jeśli zwykle był on właśnie dostarczany do kraju, w którym odbywały się igrzyska, to tym razem ogień zapalony w Atenach został zamieniony na prąd elektryczny przez specjalne urządzenie, a następnie na sygnał radiowy, który został odebrany w Montrealu i ponownie zamieniony w ogień.
7121 sportowców ze 121 krajów wzięło udział w Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu. Już podczas igrzysk wyszli z niego przedstawiciele 29 krajów afrykańskich w proteście przeciwko rozgrywanemu w Nowej Zelandii meczu południowoafrykańskiej drużyny rugby.
Absolutnym liderem pod względem liczby nagród był Związek Radziecki, jego sportowcy zdobyli 49 złotych medali, 41 srebrnych i 35 brązowych medali. Zaszczytne drugie miejsce zajęli sportowcy z NRD, na swoim koncie 40 złotych, 25 srebrnych i 25 brązowych nagród. Trzecie miejsce przypadło olimpijczykom z USA - 34 złote, 35 srebrnych i 25 brązowych medali. Występ gospodarzy igrzysk okazał się nieudany, Kanadyjczycy nie zdołali wywalczyć ani jednego złotego medalu, zdobywszy tylko 5 srebrnych i 6 brązowych medali.
Na igrzyskach w 1976 roku po raz pierwszy rywalizowały żeńskie drużyny koszykówki, złoto zdobyli sportowcy z ZSRR. Dobrze spisali się również mężczyźni, którzy zdobyli brązowe medale. Tradycyjnie silne gimnastyczki nie pozostawały w tyle – sześciu zawodniczek od razu zdobyło złoto. W zawodach we florecie pierwsi stali się szermierze radzieccy, a mężczyźni w szablach. Pokazali się także przedstawiciele innych dyscyplin sportowych. Czterdzieści złotych medali mówi same za siebie, była to jedna z najbardziej udanych igrzysk olimpijskich Związku Radzieckiego.
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Montrealu przeszły do historii i jako jedna z najbardziej chronionych – o bezpieczeństwo olimpijczyków dbało ponad 20 tysięcy policjantów. Powodem tego były smutne wydarzenia z poprzednich igrzysk w Monachium, podczas których palestyńscy terroryści zabili jedenastu izraelskich sportowców i niemieckiego policjanta.
Mimo pewnych mankamentów, które są dość powszechne w przypadku imprez tej skali, Letnie Igrzyska Olimpijskie w Montrealu na zawsze zapisały się w historii sportów olimpijskich, przynosząc wiele nowych rekordów i dostarczając kibicom wiele szczęśliwych chwil.
