Piąte z rzędu Igrzyska Olimpijskie w Sztokholmie (Szwecja) odbyły się od 5 maja do 27 lipca 1912 r. Wzięło w nich udział 2407 sportowców, w tym 48 kobiet, z 28 krajów. W programie było 14 konkursów sportowych i 5 plastycznych, rozlosowano 102 zestawy nagród.
Żadne inne igrzyska olimpijskie nigdy nie zostały zorganizowane z taką starannością - zbudowali wspaniały stadion, szczegółowo opracowali program zawodów. Igrzyska oglądało dosłownie całe miasto, wszędzie panowała świąteczna atmosfera. Wreszcie Pierre de Coubertin zobaczył realizację swoich głównych idei.
Gęstość wyników uczestników, a także obfitość rekordów pokazały, że rywalizacja sportowców na igrzyskach olimpijskich osiągnęła poziom, przy którym trzeba ciężko trenować, aby wygrać w jakimkolwiek sporcie.
Wysłanie dużej reprezentacji Rosji (178 osób) w tych warunkach doprowadziło do skrajnie nieudanego występu naszego zespołu. Gazety nazywały go nawet „Sports Tsushima”. Drużyna w nieoficjalnych klasyfikacjach zajęła dopiero 16 miejsce, a wszystko dlatego, że była obsadzana pospiesznie.
Reprezentacja USA miała najwięcej złotych medali – tylko 63 medale, z czego 25 złotych, a 19 srebrnych i brązowych. Jednak pod względem łącznej liczby medali (65 sztuk) Stany Zjednoczone wyprzedziła Szwecja (24+24+17), a trzecie miejsce zajęli sportowcy z Wielkiej Brytanii – 41 medali (10+15+16).).
Warto zauważyć, że będąca wówczas częścią Rosji Finlandia zaprezentowała niezależną drużynę, zajmując ostatecznie zaszczytne 4 miejsce z 26 medalami (9+8+9). Rosja miała tylko 4 medale (2 „srebrne” i 2 „brązowe”). Był jednak jeszcze jeden medal - złoty. Po zawodach został przekazany jeździecowi Karolowi Rummelowi. Pokonując przeszkody, sportowiec nie poradził sobie z tym ostatnim. W rezultacie jego koń spadł na Rummela. Niemniej jednak zawodnik z mocnym wysiłkiem wspiął się na konia i dotarł do mety, stale trzymając się za klatkę piersiową ręką. Po finiszu stracił przytomność i ze złamaniem 5 bioder został przewieziony do szpitala w Sztokholmie.
Po tym dramacie pojawił się król Szwecji Gustaw V, także patron igrzysk. Osobiście zlecił odlanie kolejnego medalu i wręczenie go Rummelowi na oddziale szpitalnym.
Również na Igrzyskach V Olimpiady po raz pierwszy zorganizowano konkurs plastyczny. A pierwsze „złoto” w ramach programu kulturalnego Igrzysk otrzymało wiersz „Oda do sportu”. Jej autorami byli Niemiec M. Eshbach i Francuz G. Hohrod, choć później okazało się, że „Odę do sportu” napisał Pierre de Coubertin, a nazwiska te były jedynie pseudonimami. Coubertin chciał więc zbliżyć do siebie narody niemieckie i francuskie w obliczu narastającego zagrożenia działaniami wojennymi.
