W 1994 roku w norweskim mieście Lillehammer odbyły się Zimowe Igrzyska Olimpijskie. Pod względem klimatycznym był to dobry wybór, bo śniegu w tym rejonie jest wystarczająco dużo, ale jednocześnie temperatura powietrza jest komfortowa dla zawodów.
W meczach 1994 roku wzięły udział drużyny z 67 krajów. Po raz pierwszy w tej olimpiadzie rywalizowała osobna drużyna z Federacji Rosyjskiej. Wcześniej na igrzyskach grała reprezentacja Związku Radzieckiego, a po jego rozpadzie United Team. Na olimpiadzie pojawiły się także niezależne drużyny z Gruzji, Białorusi, Ukrainy, Kirgistanu, Mołdawii i Kazachstanu. Czechosłowacja została podzielona na dwa państwa, a teraz w rozgrywkach brali udział sportowcy z Czech i Słowacji. Jugosławia była w stanie wojny domowej, ale jedno z nowo niepodległych państw – Bośnia i Hercegowina – było w stanie wysłać swoich sportowców.
Po raz pierwszy w Zimowych Igrzyskach wzięły udział niektóre kraje południa, takie jak Izrael, Samoa Amerykańskie oraz Trynidad i Tobago.
W wyniku selekcji zawodników w rozgrywkach wstępnych najliczniejsza stała się drużyna USA. Została lekko zagubiona przez reprezentacje Rosji i Niemiec.
Pierwsze miejsce w klasyfikacji medalowej wywalczyła Rosja. Znaczną część zespołu stanowili sportowcy, którzy już wyrobili sobie markę w sowieckim sporcie. Tradycyjnie dobrze radzili sobie rosyjscy biathloniści. W łyżwiarstwie figurowym rosyjscy sportowcy otrzymali trzy z czterech możliwych złotych medali. Złoto otrzymała drużyna narciarzy i kilku łyżwiarzy. Jednak drużyna hokejowa rozczarowała kibiców, nie trafiając do grona zwycięzców.
Drugie miejsce zajął gospodarz zawodów - Norwegia. Najwięcej medali przywieźli narciarze i łyżwiarze tego kraju, w tym słynny Bjorn Dalen.
Trzecie miejsce przypadło Niemcom. Najlepsze wyniki pokazali niemieccy narciarze i sanki. Ponadto zawodnicy otrzymali 2 medale za skoki z trampoliny.
Team USA zajął piąte miejsce. Tradycyjnie pokazała się słabsza w sportach zimowych niż latem.
